Ο Άρειος Πάγος επικύρωσε την εφετειακή απόφαση καταδίκης κάθειρξης 5 ετών, πρώην βουλευτή Αργολίδας της ΝΔ και συνεργάτη του αντίστοιχα για απάτη κατ' επάγγελμα και κατά συνήθεια λόγω των χρημάτων που ελάμβανε υποσχόμενος διορισμούς στο Δημόσιο. Για όποιον δεν γνωρίζει τη διαφορά μεταξύ κάθερξης και φυλάκισης κλικ εδώ.
Αρχικά είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη έξι ετών, αλλά η ποινή μειώθηκε κατά ένα έτος, κατόπιν αναίρεσης, που έγινε δεκτή από το Εφετείο Αθηνών, καθώς τους αναγνώρισε ως ελαφρυντικό τον πρότερο έντιμο βίο τους.
Ο επίμαχος βουλευτής με «περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, ενεργώντας με πρόθεση και από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του και με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος, έβλαψε ξένες περιουσίες, πείθοντας κάποιους σε πράξη, με την εν γνώσει του παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών»,
Όπως υπογραμμίζεται στην καταδικαστική απόφαση ο βουλευτής παρίστανε «εν γνώσει του ψευδώς» ότι λόγω της μακράς βουλευτικής ιδιότητάς του και την άσκηση δικηγορίας στην Αθήνα είχε υψηλές γνωριμίες. Λόγω των γνωριμιών αυτών έλεγε ψευδώς ο επίμαχος βουλευτής ότι μπορούσε να διορίσει τα παιδιά των ενδιαφερόμενων πολιτών στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ, σε Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς. Μάλιστα μπορούσε να τα διορίσει σε θέσεις που εκείνοι επιθυμούσαν και μάλιστα μέσω του ΑΣΕΠ και χωρίς να συμμετέχουν σε σχετικό διαγωνισμό.
Στην όλη αυτή προσπάθεια, όπως έλεγε, υπήρχε κι ο συνεργάτης ο οποίος ήταν οικονομικά ευκατάστατος εργοστασιάρχης, με ακίνητη περιουσία στη Βούλα και στη Γλυφάδα, με καταθέσεις στις Τράπεζες και με γνωριμίες στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους της Αθήνας, ενώ είχε και γνωριμίες με υπουργούς και βουλευτές.
Ο κάθε ενδιαφερόμενος γονέας έπρεπε να καταθέσει σε λογαριασμό της Τράπεζας Πίστεως 3 εκ. δρχ. προκειμένου το παιδί του να διοριστεί στο Δημόσιο στη θέση που ήθελε.
Όπως επισημαίνει η εφετειακή απόφαση, γνώριζαν ότι έλεγαν ψέματα για τους υποσχόμενους διορισμούς, αφού δεν είχαν τη δυνατότητα να διορίσουν στο Δημόσιο κ.λπ. (οι διορισμοί αυτοί ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν). Παρ' όλα αυτά και οι δυο έβλαψαν περιουσιακά τους γονείς και οφελήθηκαν το ποσό αυτό οι δύο κατηγορούμενοι, αφού ουδέποτε το επέστρεψαν παρά τις συνεχείς ενοχλήσεις που δεχόντουσαν.
Δηλαδή, σύμφωνα με την απόφαση από τον Άρειου Πάγο, τέλεσαν «επανειλημμένα με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος και έχοντας σταθερή ροπή προς τη διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους».
λεπτομέρειες: news247.gr
Αρχικά είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη έξι ετών, αλλά η ποινή μειώθηκε κατά ένα έτος, κατόπιν αναίρεσης, που έγινε δεκτή από το Εφετείο Αθηνών, καθώς τους αναγνώρισε ως ελαφρυντικό τον πρότερο έντιμο βίο τους.
Ο επίμαχος βουλευτής με «περισσότερες από μια πράξεις που συνιστούν εξακολούθηση του ιδίου εγκλήματος, ενεργώντας με πρόθεση και από κοινού με τον συγκατηγορούμενό του και με σκοπό να αποκομίσει ο ίδιος παράνομο περιουσιακό όφελος, έβλαψε ξένες περιουσίες, πείθοντας κάποιους σε πράξη, με την εν γνώσει του παράσταση ψευδών γεγονότων ως αληθινών»,
Όπως υπογραμμίζεται στην καταδικαστική απόφαση ο βουλευτής παρίστανε «εν γνώσει του ψευδώς» ότι λόγω της μακράς βουλευτικής ιδιότητάς του και την άσκηση δικηγορίας στην Αθήνα είχε υψηλές γνωριμίες. Λόγω των γνωριμιών αυτών έλεγε ψευδώς ο επίμαχος βουλευτής ότι μπορούσε να διορίσει τα παιδιά των ενδιαφερόμενων πολιτών στο Δημόσιο, σε ΝΠΔΔ, στους ΟΤΑ, σε Τράπεζες και σε άλλους οργανισμούς. Μάλιστα μπορούσε να τα διορίσει σε θέσεις που εκείνοι επιθυμούσαν και μάλιστα μέσω του ΑΣΕΠ και χωρίς να συμμετέχουν σε σχετικό διαγωνισμό.
Στην όλη αυτή προσπάθεια, όπως έλεγε, υπήρχε κι ο συνεργάτης ο οποίος ήταν οικονομικά ευκατάστατος εργοστασιάρχης, με ακίνητη περιουσία στη Βούλα και στη Γλυφάδα, με καταθέσεις στις Τράπεζες και με γνωριμίες στους υψηλούς κοινωνικούς κύκλους της Αθήνας, ενώ είχε και γνωριμίες με υπουργούς και βουλευτές.
Ο κάθε ενδιαφερόμενος γονέας έπρεπε να καταθέσει σε λογαριασμό της Τράπεζας Πίστεως 3 εκ. δρχ. προκειμένου το παιδί του να διοριστεί στο Δημόσιο στη θέση που ήθελε.
Όπως επισημαίνει η εφετειακή απόφαση, γνώριζαν ότι έλεγαν ψέματα για τους υποσχόμενους διορισμούς, αφού δεν είχαν τη δυνατότητα να διορίσουν στο Δημόσιο κ.λπ. (οι διορισμοί αυτοί ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν). Παρ' όλα αυτά και οι δυο έβλαψαν περιουσιακά τους γονείς και οφελήθηκαν το ποσό αυτό οι δύο κατηγορούμενοι, αφού ουδέποτε το επέστρεψαν παρά τις συνεχείς ενοχλήσεις που δεχόντουσαν.
Δηλαδή, σύμφωνα με την απόφαση από τον Άρειου Πάγο, τέλεσαν «επανειλημμένα με σκοπό τον πορισμό εισοδήματος και έχοντας σταθερή ροπή προς τη διάπραξη τέτοιων εγκλημάτων ως στοιχείο της προσωπικότητάς τους».
λεπτομέρειες: news247.gr