Δευτέρα 29 Φεβρουαρίου 2016

Η δημοσιογραφία έτσι όπως πρέπει να είναι!!!

Ο βρώμικος δεν χρειάζεται να αποδείξει κάτι. Απλώς, να απλώσει τα χέρια να σε ακουμπήσει, του Κώστα Βαξεβάνη. Πρέπει να είσαι ηλίθιος ή αυτάρεσκα αφελής, να είσαι μειωμένης αντίληψης ή ναρκισσιστικά προσηλωμένος στο μαχητικό εαυτό σου, να είσαι επιπόλαιος ή βλάκας, για να πιστεύεις πως μπορείς να τα βάζεις με τα θηρία και να βγαίνεις χωρίς γρατζουνιά. Να τα βάζεις με Βενιζέλους, με Βγενόπουλους, με Ψυχάρηδες, Αλαφούζους, Λάτσηδες, Σάλλες, με τραπεζίτες και εργολάβους, με διεφθαρμένους και ισχυρούς, με αυτούς που κρατούν τη χώρα στα χέρια τους μαζί με τις ζωές των ανθρώπων της και να περιμένεις απλώς να σε χειροκροτήσουν αυτοί που είναι θεατές στη μάχη, επειδή απλώς παλεύεις γι’ αυτούς. Η ζωή δεν λειτουργεί έτσι.

Όταν ξεκινάς μάχη με τα θηρία, πρέπει πρώτα απ’ όλα να καταλάβεις πως απέναντί σου έχεις θηρία. Ακόμη και το φοβισμένο και πληγωμένο θηρίο, παραμένει θηρίο.

Αυτό το γνώριζα όταν πριν από μερικά χρόνια με μια μικρή ομάδα ανθρώπων, αποφασίσαμε να τα βάλουμε με τη διαπλοκή όταν διαπιστώσαμε πως πίσω από κάθε πρόβλημα της χώρας υπάρχουν οι ίδιοι άνθρωποι και τα ίδια συμφέροντα. Το συνειδητοποίησα, όταν στη συνέχεια μετά από κάθε αποκάλυψη έβλεπα τη σιωπή των πάντων (κυρίως των συναδέλφων μου), τις επιθέσεις «αγανακτισμένων πολιτών» που ξεφύτρωναν σαν τα μανιτάρια και άκουγα σιγά σιγά τις φήμες πως «για να αντέχει αυτός κάποιος είναι από πίσω του».

Το πλεονέκτημα του βρώμικου είναι πως δεν χρειάζεται να πείσει για κάτι. Αρκεί να απλώσει τα βρώμικα χέρια του και να σε λερώσει.

Υπήρξαν επιθέσεις, μηνύσεις και αγωγές, ακόμη και μια δολοφονική απόπειρα εναντίον μου για την οποία κανένας δεν έκανε τον κόπο να γράψει ένα μονόστηλο ακόμη και όταν υπήρξαν διώξεις από τη Δικαιοσύνη. Κυρίως όμως υπήρξε μια συστηματική προσπάθεια απαξίωσης δια της αμφιβολίας. «Έλα μωρέ ποιός νομίζει πως είναι», «σιγά τον αδέκαστο», «όλοι ίδιοι είναι», «σίγουρα τα παίρνει και αυτός» και άλλα πολλά που δεν επένδυαν στη λογική ή στην απόδειξη, αλλά στην τάση που έχουν οι άνθρωποι να πιστέψουν το κακό πολλές φορές για να δικαιολογήσουν τον ίδιο τους τον εαυτό που δεν στέκεται στο ύψος του.

Νομίζω πως σε γενικές γραμμές απέτυχαν. Γνωριζόμαστε όλοι σε αυτή τη χώρα.

Αλλά ξαναλέω, ακόμη και το πληγωμένο θηρίο, αυτό που χαροπαλεύει, παραμένει θηρίο. Έτσι την Πέμπτη, έδωσε τα ρέστα του με πρωταγωνιστή το Βγενόπουλο. Σε μια συνέντευξη Τύπου που μεταδόθηκε ζωντανά από (τον δανειοδοτημένο με 15 εκατομμύρια από το Βγενόπουλο) ΣΚΑΙ, προσπάθησαν να προχωρήσουν σε αυτό που οι μυστικές υπηρεσίες αποκαλούν «δολοφονία χαρακτήρα». Σε μια αίθουσα όπου το ρόλο της ενημέρωσης των πολιτών ανέλαβαν όλοι οι πρωταγωνιστές της ενημέρωσης των ευκαιριών του παλιού σκανδάλου του χρηματιστηρίου, ο Βγενόπουλος ανέλαβε να παράξει την πραγματική βάση της εξόντωσής μου. Την εποχή ακριβώς που αποκαλύπτεται πως δημοσιογράφοι εκβιαστές τα έπαιρναν από επιχειρηματίες και ΔΕΚΟ για να μην ανεβάζουν αρνητικά δημοσιεύματα γι’ αυτούς, ο Βγενόπουλος, βγήκε να πει πως «ο Βαξεβάνης σε συνάντησή μαζί μου, μου πρότεινε να φιλοτεχνήσει το προφίλ μου και επειδή δεν δέχθηκα άρχισε να με χτυπάει». «Δεν λέω ότι με εκβίασε» είπε δύο φορές πιστεύοντας πως έτσι αποφεύγει τις ποινικές ευθύνες και δίνει με ασφάλεια την απαραίτητη τροφή και ευκαιρία για την ηθική μου εξόντωση. Ως μάρτυρα δε, επικαλέστηκε ένα δημοσιογράφο τον οποίο πληρώνει με χιλιάδες ευρώ για να του κάνει τις δημόσιες σχέσεις. Είναι δηλαδή σα να δώσω εγώ συνέντευξη Τύπου και να πω πως ο «Βγενόπουλος μου κάνει μηνύσεις γιατί μου ζήτησε να έχουμε σεξουαλική σχέση και αρνήθηκα» και να επικαλεστώ τη μαρτυρία της αρχισυντάκτριάς μου η οποία είναι στενή μου συνεργάτιδα πάνω από 10 χρόνια.

Ο Βγενόπουλος ούτε ήθελε, ούτε φυσικά μπορούσε να αποδείξει κάτι τέτοιο λέγοντας πως η εταιρεία που διαχειρίζεται το Κουτί Πανδώρας έχει ως δραστηριότητα τη δημιουργία πολιτικού προφίλ. Ο Βγενόπουλος ήθελε να δώσει τη δυνατότητα σε όλα τα Μέσα της διαπλοκής που περίμεναν στη γωνία, να παράξουν δημοσιεύματα και τίτλους, μαύρες εικόνες και αμφιβολίες για μένα χωρίς να κινδυνεύουν.

Πριν μπω στην ουσία του θέματος, (γιατί ανεξάρτητα από την προσφυγή μου στη Δικαιοσύνη οφείλω ως δημόσιο πρόσωπο να απαντήσω), θέλω να σχολιάσω την εικόνα της συνέντευξης Τύπου. Η μεγάλη επιτυχία του Βγενόπουλου, ήταν πως ξέθαψε ακόμη και τον Μάκη Τριανταφυλλόπουλο ο οποίος ήταν πρώτο τραπέζι πίστα, χωρίς όμως πια το βιονικό του γιλεκάκι. Βρήκε και αυτός την ευκαιρία παρά την άθλια κατάσταση στην οποία έχει περιπέσει να κάνει μια εμφάνιση έστω και χωρίς καμία αίγλη. Ολόγυρα δημοσιογράφοι και «δημοσιογράφοι», στην πλειοψηφία τους από τα λεγόμενα οικονομικά sites τα οποία παραδόξως ανθούν ενώ δεν ανθεί η οικονομία καταναλώνοντας ανακεφαλαιοποιημένο τραπεζικό χρήμα από διαφημίσεις. Στην πραγματικότητα πρόκειται για δημοσιογραφικούς συγγενείς των προσφάτως συλληφθέντων. Τα περισσότερα από αυτά είχαν και ζωντανές συνδέσεις. Διέκρινα μερικούς δημοσιογράφους που προσπάθησαν να ρωτήσουν με κάποια σοβαρότητα χωρίς αποτέλεσμα. Άκουσα και κάποιον επίδοξο κλώνο του παραπαίοντα Τριανταφυλλόπουλου να λέει στο Βγενόπουλο «κύριε Βγενόπουλε να διευκρινίσω πως εμείς δεν θεωρούμε τον Βαξεβάνη συνάδελφό μας». «Ευτυχώς» θα φώναζα αν ήμουν σε κάποια γωνιά, γιατί δεν θα ήξερα τι να πω στα παιδιά μου.

Κανένας δεν ρώτησε ποιές είναι οι αποδείξεις για όσα λέει ο Βγενόπουλος για μένα, για τον Υπουργό Δημήτρη Παπαγγελόπουλο, για τον Εισαγγελέα Γιάννη Αγγελή αλλά και την κυβέρνηση. Κανένας δεν ρώτησε –παρότι είναι δημοσιευμένο- τι έχει να πει ο Βγενόπουλος για την αναφορά του Αγγελή στην Εισαγγελία. Κυρίως όμως, κανένας δεν ρώτησε πώς είναι δυνατόν να υπάρχει αυτή η νομική σχιζοφρένια, την ώρα που η Κύπρος βγάζει εντάλματα σύλληψης και ανάκρισης και το ελληνικό δικαστήριο επικυρώνει τη δέσμευση περιουσιακών στοιχείων του Βγενόπουλου για 3,7 δις ευρώ, η εξαίρετη εισαγγελέας Τσατάνη κατά τον κύριο Βγενόπουλο, να βάζει την υπόθεση στο αρχείο.

Κανένας δεν ρώτησε τον αθώο κύριο Βγενόπουλο γιατί συνεχώς προσφεύγει σε νομικά μέτρα για να μην ανακριθεί από τις Κυπριακές Αρχές και να μην υπάρξει δικαστική συνδρομή προς την Κύπρο. Πώς το αντέχει η αθωότητά του;

Ας πάμε τώρα στην ουσία της κατηγορίας Βγενόπουλου ότι ήθελα να του παρέχω συμβουλευτικές υπηρεσίες. Κατ’ αρχήν το πανελλήνιο γνωρίζει πως δεν έχω ιδιαίτερη ικανότητα να φιλοτεχνώ προφίλ, αντιθέτως τα αποδομώ με τις αποκαλύψεις που δεν αρέσουν καθόλου. Γι’ αυτό δεν είμαι πλούσιος, για αυτό παραμένω δημοσιογράφος.

Το Δεκέμβριο του 2011, η ομάδα της τηλεοπτικής Πανδώρας (είχαμε εκπομπή στην ΕΡΤ) αποφασίσαμε να κάνουμε δύο εκπομπές απάντηση σε εκπομπές του ΣΚΑΙ που εμφάνιζε το Βατοπέδι ως «μη σκάνδαλο». (Ενημερωτικά, πρόσφατα το δικαστήριο Ροδόπης απεφάνθη τελεσίδικα πως η Βιστωνίδα ήταν κρατική περιουσία και σκανδαλωδώς δόθηκε στο Βατοπέδι αλλά ο ΣΚΑΙ όπως και οι υπόλοιποι δεν έβγαλαν κιχ). Μια σοβαρή πλευρά της υπόθεσης του Βατοπεδίου ήταν η δανειοδότησή τους από τη Marfin του Βγενόπουλου, με 154 εκατομμύρια ευρώ μέσω offshore εταιρειών. Ζητήσαμε λοιπόν εξηγήσεις από το Βγενόπουλο. Ο Αντρέας Βγενόπουλος δέχθηκε να με συναντήσει στις 12 Ιανουαρίου 2012 στα γραφεία της MIG στην Εκάλη. Η συνάντηση έγινε παρουσία του Σεραφείμ Κωνσταντινίδη, υπεύθυνου δημοσίου σχέσεων του Βγενόπουλου και συστηματικού μάρτυρα στις δίκες εναντίον μου. Ο Βγενόπουλος εμφανίστηκε με ένα σβησμένο πούρο και μια χρυσή αλυσίδα περιπλεγμένη στο χέρι και αφού με χαιρέτισε μου είπε «κύριε Βαξεβάνη μου αρέσουν όσα έχετε κάνει στη ζωή σας, αλλά δεν μου αρέσουν όσα λέτε». Του απάντησα στο ίδιο ύφος «κύριε Βγενόπουλε εμένα αντιθέτως παρότι μου αρέσουν όσα λέτε κατά καιρούς, δεν μου αρέσουν όσα κάνετε και γι’ αυτό είμαι εδώ». Συνεχίσαμε μια συζήτηση την οποία ο Βγενόπουλος χαρακτήρισε ανεπίσημη, και στην οποία μου εξήγησε πως αυτός ως επιχειρηματίας έκανε απλώς μπίζνες με τους καλόγερους και δεν έκανε τίποτα κακό. Μετά το τέλος της συζήτησης ζήτησα από το Βγενόπουλο να μου απαντήσει και επίσημα αλλά δήλωσε πως δεν θέλει. Χρόνια μετά, το Μάρτιο του 2015, έμαθα στο δικαστήριό μου με το Βγενόπουλο, όπως κατέθεσε ο συνεργάτης του, πως ήθελα να του ζητήσω χορηγία για την εκπομπή μου. Όταν τον ρώτησα στη δίκη πώς θα έπαιρνα χορηγία για την ΕΡΤ αφού οι δημοσιογράφοι δεν έχουν χορηγίες στη δημόσια τηλεόραση τότε διόρθωσε πως ήθελα να του φτιάξω το προφίλ.

Στις 20 Ιανουαρίου του 2012, η δημοσιογραφική ομάδα, έστειλε στο Βγενόπουλο φαξ με ερωτήσεις στις οποίες επιμέναμε να απαντήσει επίσημα για το Βατοπέδι. Ο Βγενόπουλος δεν απάντησε.

Στις 31 Ιανουαρίου και τις 7 Φεβρουαρίου, δύο εκπομπές με τίτλο «το Βατοπέδι σε νούμερα» έπαιξαν στην ΕΡΤ. Οι εκπομπές αναφέρονταν και στη δανειοδότηση της Μονής από το Βγενόπουλο και στηρίχτηκαν σε επίσημα έγγραφα της Βουλής των Ελλήνων.

Στις 21 Μαΐου του 2013, ένα καλάθι γεμάτο μπουκάλια με κρασιά έφτασε στο γραφείο μου, με μια κάρτα με χρόνια πολλά για τη γιορτή μου από το Βγενόπουλο. Γύρισα την κάρτα από την πίσω πλευρά και έγραψα «ευχαριστώ για τα χρόνια πολλά, αλλά δώρα δέχομαι μόνο από φίλους μου» και είπα στους συνεργάτες μου να στείλουν το καλάθι πίσω στο Βγενόπουλο. Το περιστατικό επιβεβαίωσε στο δικαστήριο ο συνεργάτης του Βγενόπουλου. Δεν δέχθηκα ποτέ δώρο από κανέναν, ούτε ένα μπουκάλι κρασί, αλλά κατά το Βγενόπουλο ήμουν αυτός που ήθελα να πάρω χρήματα για να του φτιάξω προφίλ.

Για να τελειώνω με τα ιστορικά της υπόθεσης, ουδέποτε έχω κάνει άλλη δουλειά από δημοσιογραφία και τη συγγραφή και δεν με ενδιαφέρει να κάνω. Το καταστατικό της εταιρείας (το συνέταξε ο λογιστής) περιλαμβάνει διάφορες δραστηριότητες, από έκδοση βιβλίων έως κινηματογραφικές παραγωγές και είναι ένα τυπικό καταστατικό. Αντίστοιχο έχουν όλες οι εκδοτικές εταιρίες και είναι τυποποιημένο. Αντιγράφω για παράδειγμα από το καταστατικό της Real News του Νίκου Χατζηνικολάου στις 11/7/2008 (ΦΕΚ 7263) ακριβώς την ίδια τυποποιημένη διατύπωση πως αντικείμενο της εταιρείας του Νίκου είναι και η «παροχή υπηρεσιών συμβούλων επικοινωνίας προς οποιοδήποτε φυσικό ή νομικό πρόσωπο δημοσίου ή ιδιωτικού δικαίου». Θέλει να πει ο Βγενόπουλος πως οι εμφανίσεις του στο Νίκο Χατζηνικολάου είχαν κάποιο αντάλλαγμα επειδή έχει αυτό στο καταστατικό του; Θα γελάνε και τα πλακάκια στο γραφείο της καλής εισαγγελέως Τσατάνη.

Όποιος όμως έχει να μου καταλογίσει πως έχω φτιάξει προφίλ ή δημόσιες σχέσεις σε κάποιον, έχει όσο χώρο θέλει να το αποδείξει στο site μου.

Δυστυχώς για τον Αντρέα Βγενόπουλο, δημοσιογραφία δεν είναι το προστατευμένο περιβάλλον το οποίο τον παρουσίασε σε εθνικό δίκτυο σε παραλήρημα να βρίζει όποιον τον έχει ενοχλήσει. Δημοσιογραφία είναι αυτό που νιώθει στο πετσί του και αυτό που θα συνεχίσει να νιώθει από την ομάδα του HOT DOC. Έχει κάνει 17 μηνύσεις και είμαι σίγουρος πως θα συνεχίσει να κάνει. Άραγε αυτός ο εκβιαστής του που «δεν ήταν εκβιαστής», αφού είναι αργυρώνητος και τα παίρνει δεν δέχθηκε να κάνει πίσω για να αποφύγει έστω τις μηνύσεις;

Το κλείσιμο (νομίζω προσωρινό) της υπόθεσης από την Τσατάνη δεν σημαίνει και κλείσιμο της δημοσιογραφίας. Ο Βγενόπουλος θα ανακριθεί από τις Κυπριακές Αρχές (ζήτησε πάλι προθεσμία) είτε το θέλει είτε όχι. Η υπόθεση θα βγαίνει στη δημοσιότητα, είτε το θέλει είτε όχι. Η αγωνία του Βγενόπουλου στο παραλήρημά του να δηλώσει αλληλέγγυος με Ψυχάρηδες και Παπασταύρου, ήταν απλώς μια προσπάθεια να δώσει το μήνυμα στο σύστημα πως είναι παρών και σίγουρα μαζί του. Ταυτόχρονα όμως, είναι και μια υπενθύμιση για το ποιος είναι ο Βγενόπουλος. Δυστυχώς γι’ αυτόν δεν μπόρεσε να αντισταθεί στο βήμα που τόσο του έλειπε, δεν μπόρεσε να αφήσει στην άκρη την πρόκληση ότι βγαίνει στην επιφάνεια με τα μέσα που του παρέχουν οι ισχυροί της διαπλοκής και εξετέθη ανεπανόρθωτα. Ίσως στη συνέντευξη Τύπου, Τριανταφυλλόπουλοι και Προβόπουλοι, Ψυχάρηδες και Αλαφούζοι νόμισαν πως παίρνουν το αίμα τους πίσω. Η μάχη τώρα αρχίζει. Και εύχομαι να βγάζουν συνεχώς Μπογδάνους και Πορτοσάλτε, Πρετεντέρηδες και Χιώτηδες ως όπλα τους εναντίον μου. Μπορεί να μην είναι ενδιαφέρον αλλά είναι άκρως αποκαλυπτικό.

Και κάτι τελευταίο. Δεν πρόκειται για ηρωισμό. Πρόκειται για την ξεροκεφαλιά μου και το χαρακτήρα μου, που αρνείται να τους χαρίσει αυτή τη χώρα και να κάνει το θλιβερό κολίγο που τους κοιτάει στα μάτια παρακαλώντας να του χαμογελάσουν. Μου ταιριάζει περισσότερο να τους δείχνω εγώ τα δόντια μου.

Υ.Γ. προς συναδέλφους: Αγαπητοί συνάδελφοι, νομίζω πως σας αξίζει μια καλύτερη τύχη, από την αγωνία αν θα πεθάνει το θηρίο για να απελευθερωθείτε εσείς.

Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2016

ΟΙ ΔΙΚΕΣ ΤΩΝ ΔΩΣΙΛΟΓΩΝ

Του ΑΝΔΡΕΑ ΖΑΦΕΙΡΗ

Μια ιστορία με περίεργες αναφορές στο… 2016.
Το Φεβρουάριο του 1945, σαν σήμερα, ξεκίνησαν οι δίκες των «επιφανών» δοσίλογων της κατοχής. Δίκες-παρωδία βέβαια αλλά ταυτόχρονα με «περίεργες» αναφορές στο σήμερα. Δίκες που συμπυκνώνουν διαχρονικά όλες τις παθογένειες του ελληνικού πολιτικού/οικονομικού συστήματος.

Κύριοι κατηγορούμενοι: οι κατοχικοί «Πρωθυπουργοί» Γεώργιος Τσολάκογλου, Ιωάννης Ράλλης και Κωνσταντίνος Λογοθετόπουλος, ο στρατηγός Θεόδωρος Πάγκαλος, ο γιατρός – ο λεγόμενος και «Έλλην Μένγκελε» – Νικόλαος Χριστοφοράκος.

Αν κάποια ονόματα είναι γνωστά και σήμερα δεν είναι τυχαίο: ο Ιωάννης Ράλλης είχε σαν συνήγορο υπεράσπισης στη δίκη του τον γιο του, και μετέπειτα πρωθυπουργό με τη Νέα Δημοκρατία, Γεώργιο Ράλλη, ο οποίος, όπως κάθε περήφανος γιος, είχε εκδώσει και βιβλίο υπεράσπισης του πατέρα του με τον αδικημένο, για την εποχή τίτλο – σήμερα άνετα θα γινόταν σενάριο στο Hollywood – «Ὁ Ἰωάννης Ράλλης ὁμιλεῖ ἐκ τοῦ τάφου». (Ένα θέμα με το splatter πάντα το είχαν οι εθνικόφρονες. Μη ξεχνάμε το άλλο επιπέδου Nobel πόνημα του εταίρου ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας – και μέντορα του Α. Σαμαρά – Ευ. Αβέρωφ «Φωτιά και τσεκούρι», με ιδιαίτερες αναφορές στους «συμμορίτες-εαμοβούλγαρους»).

Αλλά και τα ονόματα των Χριστοφοράκου (πρόγονος του τ. Διευθύνοντα Σύμβουλου της περιβόητης Siemens, Μιχάλη Χριστοφοράκου) ή του Θ. Πάγκαλου είναι γνωστά. Ο τελευταίος μάλιστα, αν και καταδικάστηκε σε πολυετή ποινή φυλάκισης εξέτισε μόνο ποινή 40 μερών, αφού απαλλάχτηκε με βούλευμα που εξέδωσε η κυβέρνηση του Γ. Παπανδρέου (του πρεσβυτέρου, του επονομαζόμενου και Γέρου της Δημοκρατίας).

Θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε το κατάλογο (για παράδειγμα, συνήγορος υπεράσπισης ήταν και ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης, παππούς του σημερινού πολιτικού ανδρός) αλλά το νόημα το καταλάβαμε.

Το ενδιαφέρον όμως με τις δίκες δεν είναι βέβαια ότι αποδεικνύουν ότι ο δωσιλογισμός στην Ελλάδα έχει κληρονομικές διαστάσεις. Συμπέρασμα που αντιβαίνει βεβαίως σε κάθε δυτικού τύπου ανάγνωση του μαρξισμού.

Ούτε το ενδιαφέρον είναι ότι κανείς δωσίλογος δεν εκτελέστηκε ή τιμωρήθηκε, αλλά αντίθετα οι δωσίλογοι αποτέλεσαν τον βασικό κορμό – πολιτικό και οικονομικό – του μετακατοχικού ελληνικού κράτους (σε αντίθεση με το ότι συνέβηκε σε όλες τις άλλες χώρες της Ευρώπης – μόνο στη Γαλλία εκτελέστηκαν από τη κυβέρνηση Ντε Γκωλ 20.000 Γάλλοι συνεργάτες, ενώ στη χώρα μας όσοι τελικά τιμωρήθηκαν δεν τιμωρήθηκαν από το επίσημο κράτος αλλά από τη λαϊκή οργή, με τους τρόπους που αυτή εκδηλώνεται, καθόλου sic για τους θαμώνας της πλατείας Κολωνακίου).

Το πραγματικά ενδιαφέρον είναι οι απολογίες των κατηγορούμενων. Όλοι τους οι ισχυρισμοί έχουν ισχυρές αναφορές στο σήμερα.

«εὑρέθην ἀντιμέτωπος ἱστορικοῦ διλήμματος· ἢ νὰ ἀφήσω νὰ συνεχισθῇ ὁ ἀγὼν καὶ νὰ γίνῃ ὁλοκαύτωμα ἢ ὑπείκων εἰς τὰς παρακλήσεις ὅλων τῶν ἡγητόρων τοῦ στρατοῦ, νὰ ἀναλάβω τὴν πρωτοβουλίαν τῆς συνθηκολογήσεως … Τολμήσας, δὲν ὑπελόγισα εὐθύνες … Μέχρι σήμερα δὲν μετενόησα διὰ τὸ τόλμημά μου. Τοὐναντίον αἰσθάνομαι ὑπερηφάνειαν. …Η συνθηκολόγησις δεν υπήρξεν έγκλημα κατά της Πατρίδος, αλλ' υπήρξεν μία αληθής υπηρεσία προς την Πατρίδα. Το ανωφελές "ολοκαύτωμα" θα ήτο μία αληθινή εθνική καταστροφή. Ήτο εύκολον να νίψω και εγώ τας χείρας. Δύσκολον ήτο να τολμήσω».

Αυτή ήταν η απολογία του Γ. Τσολάκογλου. Ο Τσολάκογλου δεν ήταν ναζί, ούτε καν φιλογερμανός δεν ήταν – σε αντίθεση με πολλούς του Γενικού Επιτελείου. Ήταν ο Διοικητής των ελληνικών δυνάμεων στην Αλβανία.

Μπροστά στο «αδιέξοδο» συνθηκολογεί. Και βέβαια όχι μόνος του. Ο επίσημος πολιτικός κόσμος δεν δυσαρεστήθηκε καθόλου με το σχηματισμό της κυβέρνησης Τσολάκογλου, την οποία αντιλαμβανόταν ως «κυβέρνηση εθνικής ανάγκης» (Ελεύθερον Βήμα 08/05/1941). Στην συνάντηση που έγινε υπό τον Τσολάκογλου – για να δωθεί το «πράσινο φως» – πήραν μέρος οι Παπανδρέου, Κανελλόπουλος, Τσαλδάρης, Στεφανόπουλος, καθώς και ο «αριστερός» αγροτιστής Σοφιανόπουλος.

Όμως η ιστορία είναι χωρίς έλεος. Δε κρίνει προθέσεις. Κρίνει αποτελέσματα. Και κρίνει αυστηρά όσους επειδή δήθεν ήταν «δύσκολο να τολμήσουν» σέρνουν λαούς στη καταστροφή. Γιατί – και αυτό είναι το τελικό συμπέρασμα – η Ιστορία δεν είναι πάντα υπόθεση τόλμης. Αλλά μεγάλων οικονομικών και πολιτικών συμφερόντων.

Ο Τσολάκογλου «δεν τόλμησεν» όχι επειδή ο ίδιος ήταν δειλός. Αλλά γιατί η τάξη και το σύστημα στο οποίο αναφερόταν δεν θα «τολμούσε» ποτέ. Επειδή «δωσίλογο» – βαθιά εξαρτημένο και παρασιτικό – είναι συνολικά το ελληνικό κράτος από τη σύστασή του. Και σήμερα, που ο ιστορικός του κύκλος φτάνει σιγά-σιγά προς τους τίτλους τέλους, αυτά τα χαρακτηριστικά της σήψης είναι ολοένα και πιο φανερά.

Τρίτη 23 Φεβρουαρίου 2016

Οι Ψαράδες της Λακωνίας πέρνουν την κατάσταση στα χέρια τους!!!

Μήνυση κατά του Υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλη Αποστόλου για το «ελεύθερο» που δίνει στις βιντζότρατες, με σχετική Υπουργική Απόφαση κατάθεσε το σωματείο ψαράδων Νεάπολης Λακωνίας.
«Είναι προφανές, πως ο υπουργός κύριος Αποστόλου με τη συγκεκριμένη υπουργική απόφαση, προσπαθεί να εξυπηρετήσει κάποια «ρουσφέτια»», αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος Γιώργος Αρώνης και εξηγεί:

«Οι τράτες έχουν απαγορευτεί σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση από τον Μάιο του 2010, προκειμένου να προστατευτούν οι παραδοσιακοί αλιείς και η θαλάσσια χλωρίδα και πανίδα. Η ΕΕ έχει δώσει ένα μεγάλο χρηματικό ποσό στους ιδιοκτήτες για να αποσύρουν και να καταστρέψουν τις τράτες τους έτσι ώστε να μην μπορούν να ξαναχρησιμοποιηθούν. Στην Ελλάδα αυτό συνέβη ελάχιστα. Υπήρξαν μάλιστα «έξυπνοι» ιδιοκτήτες που με τα λεφτά της επιδότησης αγόρασαν καινούργια τράτα!

Σα να μην έφτανε αυτό, κάθε χρόνο, ο εκάστοτε υπουργός δίνει ανάσα ζωής σε αυτές τις μηχανές που σκορπίζουν τον όλεθρο. Τους επιτρέπει να αλωνίσουν τις θάλασσες και να διαλύσουν ό,τι έχει απομείνει. Έτσι και φέτος, ο υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Βαγγέλης Αποστόλου, ξαναέδωσε το ελεύθερο στις τράτες να ψαρέψουν για.. ερευνητικούς σκοπούς».

Η υπόθεση, σύμφωνα με τις πληροφορίες, αναμένεται να φτάσει στο συμβούλιο της Επικρατείας , αν η υπουργική απόφαση δεν αποσυρθεί.

 πηγή: agronews.gr

Κυριακή 21 Φεβρουαρίου 2016

Υπουργείο Δικαιοσύνης ΗΠΑ και μηχανισμοί
αποκρύψης θαλάσσιας ρύπνασης!!!

Ανακοίνωση από το Υπουργείο Δικαιοσύνης των ΗΠΑ και συγκεκριμένα από το Γραφείο Δημοσίων Υποθέσεων που αφορά το ελληνόκτητο χημικό τάνκερ "GREEN SKY"
Καταδίκη για κακούργημα ήταν το αποτελέσμα σε ομοσπονδιακό  Δικαστήριο στο Τσάρλεστον,  στη Νότια Καρολίνα, για την παρεμπόδιση έρευνας στο συγκεκριμένο πλοίο από το Λιμενικό Σώμα των ΗΠΑ για τα εγκλήματα της ρύπανσης της θάλασσας!!!
Από την έρευνα του Λιμενικού Σώματος στα τέλη Αύγουστος του 2015 εντοπίσθηκε παράκαμψη του εξοπλισμού πρόληψης της ρύπανσης, συμπεριλαμβανομένης της χρήσης μιας "μαγικής συσκευής" στο συγκεκριμένο πλοίο.

Στο δικαστήριο αποκαλύφθηκαν με στοιχεία και ομολογίες παράνομες απορρίψεις στη θάλασσα. Μάλιστα κατά τη διάρκεια της έρευνας, έγιναν επιπλεόν και διάφορες ψευδείς και παραπλανητικές δηλώσεις προς το Λιμενικό Σώμα σε προαπάθεια κάλυψης αυτής της  παράνομης πρακτικής από το πλοίο. 
Να θυμίζουμε εδώ πως τόσο οι Ηνωμένες Πολιτείες όσο και η Λιβερία (σημαία του πλοίου) αλλά και η Ελλάδα (βλέπε παράνομο αγκυροβόλιο Βατίκων και ρύπανση στα Κύθηρα) είναι συμβαλλόμενα μέρη στη συνθήκη MARPOL, που ρυθμίζει την απαλλαγή στη θάλασσα των αποβλήτων υδροσυλλεκτών.....



Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Περί Σφακιανάκη

Του Κώστα Βαξεβάνη

Ποιός είναι αυτός ο Μανώλης Σφακιανάκης που κατάφερε να καταργήσει το να λέμε Σφακιανάκης και να εννοούμε Νότης; Είναι υποστράτηγος της Αστυνομίας, αξιωματικός δηλαδή που έχει ορκιστεί πως θα τηρεί το Σύνταγμα και τους νόμους και θα τα υπηρετήσει όπου επιλέξει η υπηρεσία του. Σε αυτό θέλω να μείνω και όχι στην αγιογραφία που στήνεται από το πρωί της Πέμπτης αφού ανακοινώθηκε η μετάθεσή του σε άλλη θέση.

Σε αυτή τη χώρα έχουμε ζήσει στρατηγοί να αποστρατεύονται για να δημιουργηθούν τρύπες στην επετηρίδα απ’ όπου θα περάσουν ημέτεροι και κομματικά βαμμένοι. Έχουμε ζήσει κρίσεις στην Αστυνομία και το Στράτευμα που εξευτέλιζαν και Σώματα και τους ανθρώπους. Η τακτική αυτή κατάντησε να γίνει θεσμός παραγκωνίζοντας και τους θεσμούς και τη Δημοκρατία.

Η ανακοίνωση της μετάθεσης του Μανώλη Σφακιανάκη μετά από αξιολόγησή του από το Ανώτατο Συμβούλιο Κρίσεων, δημιούργησε ένα κύμα τεχνητών αντιδράσεων που κατέληξε να εμφανίζεται από τα ΜΜΕ ως κρίση της κυβέρνησης.

Κατ’ αρχήν σύσσωμη η διαπλοκή, οι πολιτικοί της εκπρόσωποι, τα κανάλια της και οι γητευτές της, στάθηκαν στο πλάι του Σφακιανάκη. Αυτό δεν ξέρω αν επιβεβαιώνει την τοποθέτηση του Υπουργού Προστασίας του Πολίτη Νίκου Τόσκα που μίλησε για καλούς δημοσιοσχεσίτες, πάντως κάτι λέει. Στήθηκε ένα μιντιακό παιχνίδι με πολιτική φιλοδοξία, στηριγμένο σε απλές κινήσεις διαπλοκής. Αρχικά, μεταδόθηκε η είδηση με ιδιαίτερη χροιά (πετάχθηκε ο υπεράξιος Σφακιανάκης), στη συνέχεια δημιουργήθηκε μια εντύπωση χάους στο εσωτερικό της κυβέρνησης (επιστρέφει ο Σφακιανάκης εντολή Τσίπρα) και επιμελώς κατασκευάστηκε η σύγχυση. Στο επόμενο βήμα, η σύγχυση δεν αποδόθηκε σε αυτούς που μετέφεραν ψευδείς και ανυπόστατες πληροφορίες αφού ο Σφακιανάκης τελικώς απομακρύνθηκε, αλλά στην κυβέρνηση (η κυβέρνηση δεν ξέρει τι κάνει).

Γενικώς το μιντιακό σύστημα, ιδιαίτερα ευαίσθητο από τη σύγκρουση με την κυβέρνηση, φροντίζει να συντονίζεται και να δημιουργεί εντυπώσεις, δημιουργώντας συχνά προβλήματα στην κυβέρνηση που κοιτάει αμήχανα και δεν προλαβαίνει να κάνει τον τερματοφύλακα στην αλληλουχία των ανακριβών ειδήσεων, είτε πρόκειται για τον Κατρούγκαλο και το Φλαμπουράρη είτε ακόμη και για τις μεταθέσεις των αστυνομικών.

Στην ουσία τώρα της υπόθεσης Σφακιανάκη, αξιοσημείωτο είναι πως ο υποστράτηγος της αστυνομίας υπηρετεί στη θέση με τα λιγότερο μετρήσιμα αποτελέσματα. Δεν αποτρέπει ληστείες ή τρομοκρατικές ενέργειες, αλλά αστυνομεύει το διαδίκτυο. Θα το πω χοντροκομένα: οι επώνυμοι αυτής της χώρας, πολιτικοί και επιχειρηματίες, διαπλεκόμενοι και αθώοι, θύτες και θύματα, θεοποίησαν τη Δίωξη Ηλεκτρονικού Εγκλήματος στην οποία προσέφευγαν κατά καιρούς για να αποτρέψουν δημοσιεύματα από ανώνυμους μπλογκερς. Αυτό δημιούργησε μια ιδιαίτερη σχέση αυτού του τμήματος εν αντιθέσει με άλλα τμήματα της Αστυνομίας

Η φήμη της Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος και του Σφακιανάκη κατ’ επέκταση, στηρίχθηκε επίσης σε ένα απεχθές έγκλημα, την παιδοφιλία. Κατά καιρούς ανακοινώθηκαν συλλήψεις παιδοφίλων και κανένας δεν θέλησε να μπει στα σκοτεινά νερά της παιδοφιλίας για να δει ποιά ήταν η αλήθεια.

Ως δημοσιογραφική ομάδα έχουμε δεχθεί πολλές καταγγελίες για τον τρόπο που λειτουργούσε η συγκεκριμένη Διεύθυνση (μία από αυτές μπορείτε να δείτε εδώ (Τον βάφτισαν παιδόφιλο επειδή κατήγγειλε κύκλωμα μαστροπών αστυνομικών).

Θα έχει ενδιαφέρον να γίνει μια έρευνα στο εσωτερικό της Αστυνομίας για το πόσο παιδόφιλοι ήταν τελικώς όσοι έχουν συλληφθεί ως παιδόφιλοι, τα πρώτα χρόνια της λειτουργίας της Υπηρεσίας, τότε που δημιουργούσε τη δημοφιλία της. Εμείς πάντως θα την κάνουμε.

Ο Μανώλης Σφακιανάκης είναι αναμφισβήτητα ένας αξιωματικός με επικοινωνιακά πλεονεκτήματα. Βγαίνει στα κανάλια, μιλάει σε συνέδρια, μπαίνει στα σπίτια μας και μας έχει πείσει πως έχει αποτρέψει πολλά παιδιά από αυτοκτονίες . Η αξιολόγησή του δεν μπορεί να γίνει από τα πάνελ στα οποία συχνά ήταν φιλοξενούμενος αλλά από την υπηρεσία του. Προσωπικά θα θέσω ένα ερώτημα: γιατί τόσο ο ίδιος ο οποίος υπηρέτησε στη θέση αυτή επί 20 χρόνια, όσο και πολλοί από αυτούς που φροντίζουν να ανακαλύπτουν «χούντα του ΣΥΡΙΖΑ» πίσω από τη μετάθεση ενός αστυνομικού, επιμένουν τόσο στο να παραμείνει;

Τρίτη 16 Φεβρουαρίου 2016

Καημένα παιδιά...

«Καημένα παιδιά.

Όσα είσαστε ακόμη ζωντανά.

Τι σας μέλλεται να ζήσετε.

Σε τούτο τον "αιώνα του σιδήρου",

έτσι όπως τον ετοιμάσαμε εμείς οι ενήλικοι, που φοράμε το στέμμα της αφροσύνης. Τα νιάτα σας, τη δροσιά, την ευαισθησία σας τα φυσάει και τα μαραίνει άγριος ο λίβας. Είναι η δική μας απαιδευσιά, η ημιμάθεια, ο εγωισμός, η ακηδία, η τύφλωση. Κοιτάζω στα μάτια τα δρώμενα και τα πεπραγμένα μας και ώρες συχνές και επίμονες με σπρώχνουν να πάρω τα όρη.»

Δημήτρης Λιαντίνης

Απόσπασμα επιστολής σε μια φοιτήτριά του. Πηγή: «Έζησα έρημος και ισχυρός –Λιαντίνης». Επανακυκλοφορεί σύντομα (νέα εμπλουτισμένη έκδοση). Συγγραφέας: Δημήτρης Αλικάκος

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Ο βαρυποινίτης Στεφανάκος: «Οι μαϊμούδες της Χρυσής Αυγής ψάχνουν γνωστούς στις φυλακές»

«Φίλους» του με τους οποίους χαίρεται να κουβεντιάζει και να κάνει παρέα «στα σοκάκια της φυλακής» χαρακτηρίζει τα μέλη των «Πυρήνων της Φωτιάς» ο αποκαλούμενος και «βαρώνος της νύχτας» Βασίλης Στεφανάκος που εκτίει κάθειρξη ως αρχηγικό μέλος του συνδικάτου του εγκλήματος.
«Αυτοί οι νέοι άνθρωποι, οι οποίοι ήταν προφανώς πλήρως άσχετοι με την τραχύτητα και τη χυδαιότητα του περιβάλλοντος της φυλακής, με όπλο το θάρρος του επαναστάτη και τον αυτοσεβασμό, στάθηκαν στα πόδια τους αξιοπρεπώς σε πολύ δύσκολα περιβάλλοντα», λέει σε συνέντευξή του στην εφημερίδα «Έθνος».

«Στον αντίποδα, οι μαϊμούδες της Χρυσής Αυγής ψάχνουν γνωστούς στις φυλακές για να μην τους διακορεύσουν. Διότι είναι άλλο να βαράνε δέκα έναν μετανάστη και άλλο να συναντάει ένας από αυτούς τον μετανάστη στον διάδρομο της φυλακής και να σκύβει το κεφάλι», προσθέτει.

«Φίλο» του αποκαλεί και τον Χριστόδουλο Ξηρό, τον «Μανώλη» της 17 Νοέμβρη. «Εύχομαι να είναι γερός και να ζήσει πολλά χρόνια. Κι επειδή είναι μακρόβιοι αυτοί οι Ικαριώτες, πιστεύω πως θα μας θάψει όλους (μεταφορικά βέβαια). Ο Ξηρός εδικαιούτο άδεια. Η συμπεριφορά του δε ως κρατούμενου ήταν άψογη και τυπική. Ήταν ένας ειδικός κρατούμενος και είχε ειδική μεταχείριση. Αυτό όμως δεν συνιστά προνόμιο, αντιθέτως πολλές φορές προκαλεί αυστηρή μεταχείριση, όπως η τοποθέτησή του στην Ε' Πτέρυγα, όπου αμφιβάλλω αν μπορεί κάποιος να βρει άνθρωπο να μιλά ελληνικά κι αν βρει είναι πολύ δύσκολο να συναναστραφεί.

Για την παραβίαση της άδειας του Ξηρού ο Στεφανάκος λέει: «Ήταν μια προσωπική επιλογή. Μάλλον βαρέθηκε. Δεν είναι εύκολο να αποδράσεις, ιδιαίτερα αν νοιάζεσαι να μην κάνεις κακό στους άλλους».

Τον Αλέξανδρο Γιωτόπουλο ο Β. Στεφανάκος τον χαρακτηρίζει έναν «ηλικιωμένο άνθρωπο, βασανισμένο τόσα χρόνια στην απομόνωση, άσχετος όπως δηλώνει, αφού δεν γνώριζε τίποτα για τα οποία δικάστηκε, είναι κατανοητό να του επιτρέπονται στιγμές αδυναμίας».

«Άλλωστε», συνεχίζει, « η πρακτρορολογία ήταν αγαπημένο καταφύγιο κάποιοι κομματιού της Αριστεράς παλαιότερα,όταν αρνείτο να αντιμετωπίσει τα διλήμματα. Ευτυχώς μετά το 1968 βρήκαν κάποιους να τους λένε αναθεωρητές, που είναι ηπιότερο από τους πράκτορες».

«Τον Κουφοντίνα δεν μπορώ να τον καταλάβω», αναφέρει επίσης. «Δεν θα κάνω επιπόλαια ερμηνεία γιατί τον εκτιμώ, δεδομένου ότι δεν έχει τα 'ελαφρυντικά' Γιωτόπουλου. Όμως με ξενίζει η άποψή του για τη χρήση ή μη της ονομασίας '17 Νοέμβρη' , εν είδει brand name. Αλλά δεν ξέρω πως γίνεται μιας και ποτέ δεν είχα ΙΧ Επαναστατική Οργάνωση και ούτε ποτέ ανήκα». r>
theinsider.gr

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες - Τα αγροτικά

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες

Δίσκος: Τα αγροτικά
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Στίχοι: Διονύσης Τζεφρώνης
Copyright: 1975
Δισκογραφική εταιρία: Minos

Ήρθε ο Βουλευτής στο χωριό,
βόλτες από κει κι από δω,
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες.

Θα σας γλιτώσουμε από τη δυστυχία,
νερό θα φέρουμε, θα φτιάξουμε σχολεία
κι όσο για τα φτωχά κορίτσια σας,
γαμπρούς εμείς θα βρούμε.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
κι εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες,
γεια σας.

Ήρθε ο Βουλευτής στο χωριό,
βόλτες από κει κι από δω,
μοιράζει υποσχέσεις στους αγρότες.

Θα γίνει αύξηση τιμής των προϊόντων,
θα αυξηθούν και οι συντάξεις των γερόντων,
νοσοκομεία θα σας χτίσουμε,
οι εκλογές ζυγώνουν.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
κι εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες,
γεια σας.

Μπήκε ο Βουλευτής στη Βουλής,
βόλτες από δω κι από κει,
θρονιάστηκε σα διάνος στην Αθήνα.

Και μην τον είδατε το φίλο, το λεβέντη,
απ' το χωριό μας δεν περνάει ούτε για γλέντι
κι όσα μας είχε τάξει ήτανε
λαγοί με πετραχείλια.

Γεια και χαρά σας βρε πατριώτες
κι εμέ οι παππούδες μου ήταν αγρότες,
γεια σας.

Απεργία - τα αγροτικά

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Απεργία

Όχι, δεν πουλάμε - Τα αγροτικά

Βασίλης Παπακωνσταντίνου - Όχι, δεν πουλάμε

Δίσκος: Τα αγροτικά
Μουσική: Θωμάς Μπακαλάκος
Στίχοι: Θωμάς Μπακαλάκος
Copyright: 1975
Δισκογραφική εταιρία: Minos

Πάει καλά φέτος η χρονιά, πάει καλά
προκόψαν όλα τα σπαρτά.

Θα 'ρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες,
θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες
κι εμείς στα ίδια θα 'μαστε άλλη μια φορά,
μας παίρνουν τη σοδειά φτηνά.
Όχι, δεν πουλάμε.

Τα παιδιά κάνουνε χαρά, τα παιδιά
βλέπουνε μπόλικη σοδειά.
Θα 'ρθουν πάλι τσούρμο οι μεσάζοντες,
θα κερδοσκοπήσουν οι μεσάζοντες
κι εμείς στα ίδια θα 'μαστε άλλη μια φορά,
μας παίρνουν τη σοδειά φτηνά.
Όχι, δεν πουλάμε

Τετάρτη 3 Φεβρουαρίου 2016

«Πού είναι η μάνα σου, μωρή;»

Το αυτοβιογραφικό έργο της Δήμητρας Πέτρουλα «Πού είναι η μάνα σου μωρή» με την Βέρα Κρούσκα το οποίο διασκεύασε για το θέατρο η Σοφία Αδαμίδου, έχει ανέβει στη σκηνή LAB του θεάτρου «Σημείο» (Χαρ. Τρικούπη 4, Καλλιθέα, τηλέφωνο: 21 0922 9579).

Παραστάσεις:
Παρασκευή & Σάββατο στις 9:00μμ
και Κυριακή 7:00 μμ

Γενική είσοδος 12 ευρώ.

Σκηνοθεσία – μουσική επιμέλεια και φωτισμός: Ενκε Φεζολλάρι
Σκηνικά – κοστούμια: Χριστίνα Κωστέα
Φωτογραφία: Κική Παπαδοπούλου
Κομμώσεις: Τασος Καστανιάς
Αντιμέτωποι με την Ιστορία. Μια γυναίκα ή μαλλον μια ψυχή η καλυτερα ενα παιδί βιώνει μια απο τις μελανότερες σελιδες της Ελληνικής Ιστορίας τον Εμφύλιο και  Ζει την αγριότητα και την ωμότητα ενός αδυσώπητου πολέμου στη Μάνη στη Λακωνία.
Ενηλικιώνεται βίαια και αποτρόπαια ζωντας 31 σφαγές των ανθρώπων της από ντόπιους Χίτες, πρώην συνεργάτες των ναζί και μετέπειτα διώκτες των κομμουνιστών που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση…

Η Δήμητρα Πέτρουλα μάρτυρας και θύμα ενός αλλησπαραγμού στον εμφύλιο και θεία του Σωτήρη Πέτρουλα που έπεσε νεκρός σε διαδήλωση στις 21 Ιουλίου 1965.

Το «Πού είναι η μάνα σου, μωρή;» αποτελεί μια εκ βαθέων, προσωπική μαρτυρία, και συγχρόνως ένα ιστορικό ντοκουμέντο με αληθινά γεγονότα και υπαρκτά ονόματα. Σ’ αυτήν την προσωπική τραγωδία αντικατροπτιζεται όλη η ιστορία της Ελλάδας που βίωσε μια από τις πιο ζοφερές περίοδους στην ιστορία της, βουτάει ο καθενας στο ζόφο και για αλλη μια φορά καταλαβαίνει οτι η ιστορία επαναλαμβάνεται με άλλους όρους και κανόνες αλλά τα ίδια τραγικά αποτελέσματα.

Η παράσταση αντλεί υλικό απο το βιβλίο της Δημητρας Πετρουλα, σε διασκευή της Σοφίας Αδαμιδου. Η Βέρα Κρούσκα, με την σκηνοθετική μπαγκέτα του Ενκε Φεζολλάρι ενσαρκώνει την ηρωίδα του βιβλίου, έχοντας στο πλευρό της την Αγάπη Παπαθανασιάδου και την Ορνέλλα Λούτη οι οποιες δρουν σαν ένα είδος χορικού, αγγίζουν τις σκληρές και συνάμα συγκινητικές σελίδες-γεγονότα που έζησε η ίδια Δήμητρα Πετρουλα.

Η Δήμητρα Πέτρουλα, κόρης του Σωτήρη Πέτρουλα από το Οίτυλο της Μάμης και θεία του άλλου Σωτήρη Πέτρουλα που σκότωσαν το 1965, ηγετικό στέλεχος του φοιτητικού κινήματος και της Νεολαίας Λαμπράκη.

Καπετάνιος του ΕΛΑΣ ο πατέρας της, Αντιστασιακός,  και γι αυτό του ξεκλήρισαν την οικογένεια οι συνεργάτες των Γερανών.

Ένα κοριτσάκι τριών χρονών που γυρίζει πάνω στα πτώματα γαι να θηλάζει το στήθος της σκοτωμένης του μητέρας.

Εμφύλιος.

Κτηνωδίες.

Αντίστοιχα με αυτές που βλέπουμε σήμερα με τους Τζιχαδιστές....

Κτηνωδίες που γίνονταν στην αυλή μας, κτηνωδίες που γίνονται στην πόρτα μας, στη Συρία, παντού…

Εγκλήματα δίχως καταδίκη με παιδιά που δεν εζησαν παιδικά χρόνια,  με παιδιά που γέρασαν στο βυζί της μάνας τους και Άνθρωποι που είχαν ιδανικά και πολεμούσαν γιατί πιστεύαν πως θα άλλαζε ο κόσμος...

πηγή

Τρίτη 2 Φεβρουαρίου 2016

H Lexus, το πολυτελές διαμέρισμα και οι πληρωμένες κάρτες....

Σύμφωνα με το altsantiri.gr από το 2008 κυκλοφορεί με αυτοκίνητο Lexus, 3.000 κυβικών, αξίας 67.000 ευρώ. Νοίκιαζε διαμέρισμα, 750 ευρώ το μήνα, για μια δεκαετία, βαρύνοντας τον προϋπολογισμό του φορέα που προΐσταται. Οι καφέδες, όχι μόνο του ιδίου αλλά της συνδικαλιστικής παρέας, στοίχισαν 345.000 ευρώ (για την περίοδο 2001-2011). Κινητά πληρωμένα, δόσεις πιστωτικών καρτών στην ώρα τους. Αναρωτιέστε, ποιο είναι αυτό το υπόδειγμα, ο τυχερός; Ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ είναι, ο Τζανέτος Καραμίχας.
Πρόκειται για τον θερμό υπέρμαχο του «ναι» στο δημοψήφισμα, ο οποίος, τώρα, μπλοκάρει τη συνάντηση του πρωθυπουργού με τους αγρότες. Ο κ. Καραμίχας επικοινωνεί καθημερινά με τους συντονιστές των μπλόκων ζητώντας από τους αγρότες να μείνουν ανυποχώρητοι και κυρίως να αρνηθούν συνάντηση με τον πρωθυπουργό, στην οποία δεν θα είναι ο ίδιος ο βασικός συνομιλητής.

Όσοι γνωρίζουν πρόσωπα και πράγματα, λένε ότι το βασικό ζήτημα που «καίει» τον πρόεδρο της Πανελλήνιας Συνομοσπονδίας Αγροτικών Συνεταιριστικών Ενώσεων δεν είναι ούτε το ασφαλιστικό, ούτε το φορολογικό των αγροτών, αλλά οι αλλαγές στη λειτουργία των συνεταιρισμών, που επιδιώκει να προωθήσει το αρμόδιο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, ανατρέποντας όσα ισχύουν μέχρι σήμερα στις ιδιότυπες διαδικασίες εκλογής προέδρου της ΠΑΣΕΓΕΣ.

Βέβαια, οι σημερινοί αρνητές της απευθείας επαφής του κ. Τσίπρα με τους αγρότες, δεν ήταν πάντα απέναντι από την εξουσία. Γιατί όπως προκύπτει από πόρισμα της Επιτροπής Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, οι οργανώσεις ΓΕΣΑΣΕ, ΣΥΔΑΣΕ και ΠΑΣΕΓΕΣ, για τα έτη 1994 – 2011, έλαβαν κρατικές ενισχύσεις, μέσω ΕΛΓΑ, ύψους 60 εκατομμυρίων ευρώ, για τις οποίες δεν έδωσαν ποτέ λογαριασμό.

Για τη Lexus ο κ. Καραμίχας είχε απαντήσει: «Το συγκεκριμένο αυτοκίνητο, λόγω τεχνολογίας, είναι οικονομικό σε καύσιμα, τέλη κυκλοφορίας και απαλλαγμένο από περιορισμούς κυκλοφορίας στο κέντρο της Αθήνας». Μάλιστα υποστήριζε ότι προσπαθούσαν να το εκποιήσουν – αφού είχε διανύσει 312.000 χιλιόμετρα, αλλά δεν έβρισκαν αγοραστή.

Την περίοδο των ισχνών αγελάδων ο πρόεδρος της ΠΑΣΕΓΕΣ λάμβανε ετήσια καθαρή αποζημίωση για να ασκεί τα καθήκοντά του 64.000 ευρώ, συν 320 ευρώ ανά συνεδρίαση από τη συμμετοχή του στο Διοικητικό Συμβούλιο της Ελληνικής Διατροφής ΑΕ.

Ας θυμηθούμε, όμως, όσα υποστήριζε ο κ. Καραμίχας για το “ναι” στο δημοψήφισμα: