Μία φωτογραφία, όχι από τα πολύ παλιά, αλλά ούτε κι από το σήμερα.Υπάρχει Λάκωνας που δεν θυμάται τους ξιφίες, τους τόνους, τους αστακούς και κάθε λογής ψάρια να προσφέρουν στη Λακωνία αυτάρκεια και είσόδημα;
Με τα ψάρια από την μία το αλάτι απλό την άλλη για να τα παστώνουμε τις ελιές μας και τα ξερικά σύκα μας δεν είχαμε ανάγκη ούτε καν τα ψυγεία τους και τη ΔΕΗ.
Ο δαιμονισμένος τρόπος επίθεσης καταστροφής του περιβάλλοντος μας έχει επιφέρει ζωτικό πλήγμα στην δυνατότητα αυτονομίας και αξιοπρέπειας καθώς διαπίστωσαν πως δεν μπόρεσαν ούτε να μας εξαγωράσουν ούτε να μας πλήξουν στα ίσα κι έτσι εδώ και μερικά χρόνια πριονίζουν την αυτάρκεια και τη αξιοπρέπεια της Λακωνία και τη δική μας...
Ο όρμος Βοιών αποτελεί τροφοδότη ψαριών καθώς στα λιβάδια ποσειδωνίας της περιοχής αναπαράγονται ψάρια για μία τεράστια περιοχή του Νοτιοδυτικού Αιγαίου και Νότια από το Ιόνιο. Δεν ηταν καθόλου τυχαία η μεγάλη επίσκεψη τόνου και ξιφία στην περιοχή μας που τώρα πλέον έχει σχεδόν εκλήψει. Από την άλλη ο όρμος γι αυτή τη σπουδαία σημασία που έχει για το θαλάσσιο οικοσύστημα της πατρίδας μας βρίσκεται σε καθεστώς προστασίας από τα συρόμενα αλιεύτικα εργαλεία, αλλά από την άλλη τα τάνκερς και τα φορτηγά πλοία αγκυροβουλούν μέσα σε αυτό ακόμη και για μήνες ολόκληρους και καταστρέφουν με τις καδένες τους το συγκεκριμένο οικόσύστημα πέρα των υφαλοκαιαρισμών και άλλων απίστευτων επισκευών που διενεργούνται στη περιοχή...
Έχει γίνει ξακάθαρο πως αυτό είναι μία εξοφθαλμη παράνομη και ιδιαίτερα επιζήμια δρατρηριότητα για τη Λακωνία και τη Πατρίδα μας πάρα την σιωπή των Αρχών και αρκετών Αρχόντων μας.
Ίσως κάποιοι, τον Νόμο θα τον θυμιθούν και θα τον εφαρμόσουν όταν θα βρούν κανέναν παραθυράκι πάλι και καμιά αστεία διάταξη από την χούντα όταν δεν βλέπουν πλοία τριακοσίων μέτρων μπροστά τους...
