Ο Νικηφόρος Βρεττάκος είναι το πολιστικό μας υπερόπλο για να παλέψουμε τη σύγχρονη κρίση

Το 2012 έχει χαρακτηρισθεί ως έτος Νικηφόρου Βρεττάκου, ως ελάχιστος φόρος τιμής στον Πελοποννήσιο Ποιητή από την Πλούμιτσα Λακωνίας. Στην προηγούμενη συνεδρίαση το Περιφερειακό Συμβούλιο τίμησε τον ποιητή με αναφορές που έγιναν για το έργο του και για τα μηνύματα που αυτό περνά από περιφερειακούς συμβούλους αλλά και από την υπεύθυνη της βιβλιοθήκης της Σπάρτης που έχει αναλάβει και το αρχείο του Βρεττάκου μαζί με το σύζυγό της Ελένη Τζινιέρη- Τζανετάκου. Στην συνεδρίαση μίλησε και ο Λάκωνας πρόεδρος του Περιφερειακού Συμβουλίου Πελοποννήσου Γιώργος Πουλοκέφαλος αποδίδοντας και αυτός με τη σειρά του την προσήκουσα τιμή στον πατριώτη του ποιητή Νικηφόρο Βρεττάκο.

Η ομιλία του προέδρου του ΠΕΣΥ Γιώργου Πουλοκέφαλου:

2012 Έτος Βρεττάκου. Έναν αιώνα μετά τη γέννησή του και όλοι έχουμε τη βεβαιότητα ότι βιώνουμε την ίδια κρίσιμη μεταβατική εποχή των αρχών του περασμένου αιώνα. Βιώνουμε την ίδια αγχώδη ανησυχία που νοιώθει ο ποιητής σε μιαν άλλη κρίση, τον εμφύλιο, τότε που "ξαναθυμάται τον πατέρα του, τη μάνα του, τα πουλιά, μια εποχή πολύ παλιά, εκατό χρόνια και ακόμα".

Ζούμε το ίδιο ψυχοφθόρο άγχος και ρωτάμε μαζί του σήμερα: "Τι έγινε η Πολιτεία μου; Πού σκόρπισε; Μου πήρε ο άνεμος το δάσος. Δεν κοιμάμαι πια! Πότε θα λιώσουν τα κρούσταλλα από τα Νύχια του αετού; Πότε θα πέσουν, Ήλιε μου, από τα μαλλιά μας οι πάγοι; Πότε θα πλύνουμε τα χέρια μας με τα δάκρυα της άνοιξης;"

Έναν αιώνα μετά, στο βάθος μιας σύγχρονης κρίσης, το ερώτημα στον ποιητή της αγάπης είναι πώς θα μας βοηθήσει το έργο του και το παράδειγμά του να υπερβούμε τη δική μας αγωνία"

Αν η ποίηση είναι η συνοπτικότερη έκφραση ουσιαστικών νοημάτων με εικόνες και φορτισμένο λόγο ώστε να συγκινεί, να τέρπει και να διαμορφώνει ήθος ατομικό και κοινωνικό, οι ποιητικές συντεταγμένες του Κροκεάτη ποιητή μάς χρειάζονται όσο ποτέ: Η αγάπη, η ανθρωπιά, η καλοσύνη, η απλότητα, η κοινωνική αλληλεγγύη, η μητέρα, ο Ταϋγετος, ο Ήλιος,η ειρήνη είναι τα αντίδοτα, είναι τα όπλα που μπορούν να εκμηδενίσουν τη βαρβαρότητα, τον κυνισμό, την αλλοτρίωση, την εκμετάλλευση, τον αφανισμό του περιβάλλοντος, την εξαθλίωση και την εξαχρείωση που δημιουργεί η σύγχρονη παγκοσμιοποιημένη παραφροσύνη του συστήματος.

"Όπου αδελφέ μου σε βρίσκει το κακό, μνημόνευε Διονύσιο Σολωμό, μνημόνευε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη" λέει κάπου ο Ελύτης. Και Σεφέρη και Ρίτσο και Ελύτη και Βρεττάκο θα προσθέταμε σήμερα.

Γιατί αν ο ποιητικός κύκλος της νεώτερης Ελλάδας τετραγωνίζεται ώστε μέσα να χωρέσουν όλες οι ομορφιές, η ζωή, η ιστορία και το δράμα αυτού του τόπου σίγουρα τις 4 γωνιές του κρατούν αυτά τα δύο ποιητικά ζευγάρια. Σεφέρης και Ελύτης πιο σύγχρονοι, πιο ευρωπαίοι κοντά στην αστική Ελλάδα, Βρεττάκος και Ρίτσος, πιο παραδοσιακοί, λαϊκοί κοντά στην περιφερειακή Ελλάδα. Σεφέρης και Ρίτσος βουτάνε βαθιά στην ιστορία και το δράμα της φυλής. Ελύτης και Βρεττάκος κολυμπάνε στο μοναδικό ελληνικό φυσικό περιβάλλον.

Αν έτσι έχον τα πράγματα ο Βρεττάκος είναι ο πλέον παραδοσιακός , ο πλέον περιφερειακός, ο πλέον λυρικός, ο πλέον πελοποννησιακός εκφραστής της ζωής μας, όχι μόνο για λόγους καταγωγής αλλά και αγωγής και αισθητικής και άμεσης αίσθησης του μοναδικού κάλλους αυτού του τόπου.

Αληθινά ο Νικηφόρος Βρεττάκος χρωμάτισε ρεαλιστικά αλλά με υψηλό λυρισμό και καταπληκτική απλότητα, το απαράμιλλο πελοποννησιακό τοπίο με τη βαριά ιστορία, την απίστευτη ποικιλομορφία, το ασύληπτο κάλλος και τη δραματική μυθολογία. Ύμνησε ό,τι είναι απλό, αληθινό, όμορφο, στέρεο και πάντα κοινόχρηστο, για να μας δείξει τις πραγματικές αξίες της ζωής.

Πιστεύει και ο Βρεττάκος ότι η ομορφιά και η αγάπη θα σώσουν τον κόσμο: Οι παιδικές μνήμες, τα ασπρολούλουδα, το ερωτικό σκίρτημα, η Μαργαρίτα, οι σιωπές του Ταϋγέτου, της Σπάρτης οι πορτοκαλιές, το πέταγμα των πουλιών, το ηλιοβασίλεμα στην Πλούμιτσα, η στοργή της μητέρας, το κατέβασμα του χειμάρρου, η στωικότητα του χωρικού, τα δέντρα, η θάλασσα προσεγγίζονται με την ιερότητα του Παπαδιαμάντη ή του Αγίου Φραγκίστου της Ασίζης, για να μας πείσει, να μας συνεγείρει να δούμε ότι αυτά που αξίζουν δεν κοστίζουν και να μας ρίξει τη δική του Επανάσταση στην ειρηνική κατηγορηματική προστακτική "Ξεσηκωθείτε" και μετά "Αγαπηθείτε".

Χωρίς αμφιβολία ο Νικηφόρος Βρεττάκος είανι το πολιτιστικό υπερόπλο της Περιφέρειας μας για να παλέψουμε τη σύγχρονη κρίση σε κάθε επίπεδο.

Αν όλοι μας δούμε τον τόπο μας με την οπτική του Βρεττάκου, αν ακούσουμε το προσκλητήριο του, αν ΕΠΑΝΑΚΑΘΟΡΙΣΟΥΜΕ τις αξίες μας, θα μπορέσουμε να βρούμε τον καταγωγικό μας φονταμελισμό και με το φανατισμό της αγάπης, της αλληλεγγύης, της ειρήνης και της ομορφιάς να κάνουμε τον αγώνα επιβίωσής μας ΝΙΚΗΦΟΡΟ.

πηγή: arcadiaportal.gr