Με την από 23.8.2009 αποτυπωμένη και εμπεριστατωμένη, στην εφημερίδα «REAL- NEWS» (σελ. 276-282), έρευνα του εκλεκτού συνεργάτη σας και φίλου της αλήθειας, Δημοσιογράφου κ. Γεωργίου Παγάνη, και την εν συνεχεία καταγραφείσα στο φύλλο της 21ης Νοεμβρίου 2010, (σελ. 372), δια χειρός του δημοσιογράφου της «REAL-NEWS» κ. Νέστορα Δημαρά, απάντηση-δέσμευση του υφυπουργού Περιβάλλοντος και αρμοδίου για τα δάση κ. Θάνου Μωραΐτη, και το θαυμάσιο και καθοριστικό ρεπορτάζ του ίδιου Δημοσιογράφου στις 27 Μαρτίου 2011 ΠΑΛΙ στη « REAL NEWS», θέσατε και ΕΣΕΙΣ, όπως και πλήθος άλλων δημοσιογράφων, ανθρώπων των γραμμάτων, των τεχνών, όλου του πολιτικού φάσματος, με πρωτοπόρο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, στέρεες βάσεις αντίστασης στο συνονθύλευμα της βρωμιάς, του ευτελισμού και της παραπληροφόρησης εις βάρος της Μάνης. Δημιουργήθηκε σοβαρό ανάχωμα στον προσοδοφόρο Οθωμανο-εκβιασμό, εις βάρος της Μάνης, των Μανιατών και της Ιστορίας της Ελλάδας, που λεπτομερέστατα και με αποδείξεις παρουσιάζονται μέσα από τις σελίδες του αποκαλυπτικού βιβλίου μας (εργασία είκοσι χρόνων) που προεκτυπωμένο κρατάτε ήδη στα χέρια σας.
Η Μάνη και οι Μανιάτες δεχθήκαμε τη βρώμικη επιχείρηση αρπαγής της περιουσίας μας με επίκληση περιβαλλοντικών ευαισθησιών (όταν τα βουνά της Αττικής έχουν βιασθεί πολλάκις) και όχημα τη διαστρέβλωση της ιστορίας. Κι όλα αυτά όταν έλαβε «σάρκα και οστά» η τουριστική επέλαση σε μια Μάνη που μέχρι τότε την αγνοούσαν προκλητικά πολιτική εξουσία και κρατικές υπηρεσίες! Η βρωμιά των δημοσιοϋπαλληλικών εγκλημάτων «ρίζωσε» αφού σε ΟΛΗ τη Μάνη οι κάθε είδους μεταβιβάσεις - γονικές παροχές γίνονταν ΔΙΑ ΛΟΓΟΥ. Ακόμη όμως κι αν υπάρχουν παλαιά συμβόλαια, σε πολλές περιπτώσεις τα αγνοούν ΕΠΙΔΕΙΚΤΙΚΑ !!!
Όπως γνωρίζετε, το τεκμήριο κυριότητος, προκειμένου περί εκτάσεων, είναι υπέρ του Δημοσίου, βάσει του άρθρου 62 του νόμου 998/79 που, στην παράγραφο 1, αναφέρει επί λέξει:
1 . «Επί των πάσης φύσεως αμφισβητήσεων, ή διενέξεων ή δικών, μεταξύ του Δημοσίου είτε ως ενάγοντος είτε ως εναγομένου είτε ως αιτούντος είτε ως καθ’ ου η αίτησις, και φυσικού ή νομικού προσώπου, όπερ επικαλείται ή αξιοί οιοδήποτε δικαίωμα, εμπράγματο ή μη, επί των δασών, των δασικών εκτάσεων ή των εις το άρθρο 74 του παρόντος νόμου αναφερόμενων εδαφών, το ως άνω φυσικό πρόσωπο οφείλει να αποδείξη την παρ΄αυτώ ύπαρξιν του δικαιώματός του. Κατ’ εξαίρεσιν η διάταξις αύτη δεν ισχύει εις τάς περιφερείας των Πρωτοδικείων των Ιονίων Νήσων, της Κρήτης και των Νομών Λέσβου, Σάμου και Χίου, και των Νήσων Κυθήρων, Αντικυθήρων και Κυκλάδων».
Η Μάνη λοιπόν, (Δικαιωματικά) ζητά την υπαγωγή της στο άρθρο 62, οπότε το Κράτος θα πρέπει να αποδεικνύει στα δικαστήρια την κυριότητά του (αν έχει) επί των ακινήτων μας, επί της τιμής, του ιερού χώματος, επί των «φυσικών μαρτύρων» μας που είναι: τα αμέτρητα εκκλησάκια, οι περήφανοι Πύργοι μας (όσοι απέμειναν), τα’ αλώνια, οι ξερολιθιές, οι στέρνες, τα μαντριά, τα κολό(σσό)σπιτα, οι βοσκότοποι με τ’ αρμάκια, οι τράφοι, κι όλα εκείνα τα περιμανδρωμένα χωράφια που δεν έχουν ελιές, αλλά διαμορφώθηκαν πολύ ΠΡΙΝ οι Οθωμανοί κάνουν αισθητή την παρουσία και την κατοχή τους στην υπόλοιπη, ΠΛΗΝ Μάνης, Ελλάδα.
Η Μάνη Ζητά την υπαγωγή της στο καθεστώς της Δικαιοσύνης και της Ευνομούμενης Πολιτείας, για να λυτρωθεί από τις «Οθωμανολατρευτικές» απόψεις «του υπαλλήλου της Δασαρχοσύνης», ο οποίος έχει την ανεξέλεγκτη δυνατότητα να «χαρακτηρίζει» το ακίνητο (ή η μαρτυρία του να προκαλεί χαρακτηρισμό!) ως «Δημόσια έκταση και δασική», αντίθετα με τις αποφάσεις της Δικαιοσύνης (!), δημιουργώντας έτσι τις ιδανικές συνθήκες ενός «προσοδοφό-ρου»… Οθωμανοεκβιασμού.
«Η επίδικη έκταση αποτελεί τμήμα μεγαλύτερης που ανήκε σε Οθωμανούς», γράφουν σε δημόσια έγγραφα και μάλιστα για πρώτη φορά, τον Οκτώβριο του 2004!!! Αλλά και να μην το έγραφαν το εννοούσαν, άλλως, πώς μπορεί να βρήκε «δημόσια περιουσία» το Ελληνικό Δημόσιο στη Μάνη αφού ΔΕΝ υπήρχαν οθωμανικές και ούτε απελευθερώθηκε «δια των όπλων» το ‘21;
Οι Τούρκοι «πάτησαν» την Μάνη, γράφουν, διαστρέφοντας την Ιστορία αλλά, «υπό όρους» τα ξεχνούν και... υπογράφουν!
Όμως, τώρα «ο κόμπος έφτασε στο χτένι» και «δεν πάει άλλο»! Διότι, στην περίπτωση της Μάνης δεν έχουμε να κάνουμε μόνο με απλή διαδικασία διαφθοράς, επιορκίας της σάπιας Διοίκησης. Εξ αιτίας αυτών των γεγονότων επιχειρείται ΠΑΡΑΧΑΡΑΞΗ της ΙΣΤΟΡΙΑΣ, χειρότερη από αυτήν της Σφαγής της Σμύρνης. Όταν το Ελληνικό Κράτος –και όχι ένας τυχαίος ιστορικός ή ιστοριοδίφης- με την ανοχή και τις ευλογίες της επίσημης κυβέρνησης ΑΤΙΜΑΖΟΥΝ το ΑΙΜΑ και τις ΘΥΣΙΕΣ των προγόνων μας φέρνοντας Τούρκους στη Μάνη, τότε «κάτι αλήθεια συμβαίνει εδώ»!
Ζητούν από τους Μανιάτες συμβόλαια ΠΡΟ του 1888, συνεχώς μεταγραμμένα προκειμένου να μη χαρακτηρισθούν οι ιδιοκτησίες τους «δημόσιες και δασικές».
«Επομένως το πρόβλημα εξακολουθεί υφιστάμενο για εκείνους τους πολίτες, οι οποίοι νέμονται και κατέχουν πατρογονικά κτήματα από πολύ παλαιά, χωρίς να έχουν όμως τίτλους αναγόμενους πριν από το 1946, γιατί έχουν περιέλθει σ’ αυτούς ή στους δικαιοπαρόχους τους με μεταβιβάσεις δια λόγου, όπως ανέκαθεν ήταν πολύ συνηθισμένο στη Μάνη. Το ότι στη Μάνη οι μεταβιβάσεις των ακινήτων γίνονταν προφορικά, δια λόγου, είναι πανθομολογούμενο και αποδεικνύεται ιστορικά. Για όσους λοιπόν στερούνται τίτλων ιδιοκτησίας, παρότι νέμονται τα οικογενειακά κτήματα τους από γενιά σε γενιά, το ιδιοκτησιακό ζήτημα των δασωθέντων αγρών εξακολουθεί υφιστάμενο. Γι’ αυτούς το τεκμήριο κυριότητας υπέρ του Δημοσίου επεκτείνεται αυτόματα σε κάθε γεωργική έκταση, η οποία λόγω διακοπής επί μακρόν της καλλιέργειας απέκτησε ξυλώδη βλάστηση. Έτσι καταλήγουμε σε μία άτυπη δήμευση της ιδιωτικής αγροτικής περιουσίας. Αυτό όμως αντίκειται – εκτός των άλλων – αφενός στο γεγονός ότι το μαχητό τεκμήριο κυριότητας επιβλήθηκε το 1836 επί των δασών και όχι επί των αγροτικών εκτάσεων και αφετέρου στο ότι κανένας νόμος δεν απαγόρευσε ποτέ και δεν απαγορεύει στον πολίτη να αφήνει ακαλλιέργητο εκείνο το μέρος του αγρού του, από το οποίο δεν προσδοκά εισόδημα, είτε γιατί ο ιδιοκτήτης του επιθυμεί να το αφήσει σε εκτεταμένη αγρανάπαυση ή για άλλους λόγους»(Απόστολος Γεωργιάδης Πρόεδρος Ακαδημίας Αθηνών 6.3.2009 Καλαμάτα).
Μια σημαντική απόδειξη είναι τα Εθνικά Παραχωρητήρια που τα κρύβουν επιμελώς διότι ΔΕΝ τολμούν να πουν ότι έχουν ξεπουλήσει όλη την Ελλάδα, την οποία οι Βαυαροί είχαν λεπτομερώς χαρτογραφήσει από τον Σπερχειό και κάτω που ήταν τότε τα σύνορα!
Και ΔΕΝ ΣΕΒΟΝΤΑΙ ΤΙΠΟΤΕ !!!
ΚΑΙ ΔΕΝ ΦΟΒΟΥΝΤΑΙ ΚΑΝΕΝΑΝ !!!
Όλες οι αποφάσεις και τα έγγραφα που επισυνάπτονται αποδεικνύουν με το πλέον κατηγορηματικό τρόπο, τη ΔΙΑΦΘΟΡΑ και την ΑΣΕΛΓΕΙΑ.
Δηλαδή, η υπαγωγή ΚΑΙ της Μάνης στο άρθρο 62 του Ν. 998/79 ΣΥΜΒΑΙΝΕΙ «κατά περίπτωση» ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ όπως και αποδεικνύεται σε πολλές περιπτώσεις μέσα στις σελίδες της, από το 1991, εργασίας μας σε ΟΛΗ τη Μάνη.
Ευχαριστούμε μέσα από τα βάθη της καρδιάς μας τους ΕΛΛΗΝΕΣ ΔΙΚΑΣΤΕΣ που κάτω και από αντίξοες συνθήκες ΟΥΔΕΠΟΤΕ παρέλειψαν να τονίσουν το ενιαίο και αδιαίρετο της ΜΟΝΑΔΙΚΗΣ και ΑΠΑΤΗΤΗΣ ΜΑΝΗΣ, διδάσκοντας και δείχνοντας τους δρόμους της ιστορικής γνώσης που εσκεμμένα παραχαράσσουν επίορκοι πλαστογράφοι της Ιστορίας μας.
Απευθύνουμε ΕΚΚΛΗΣΗ προς κάθε Έλληνα ΔΙΚΑΣΤΗ, από όποια θέση κι αν ευρίσκεται να ΣΥΣΤΡΑΤΕΥΘΕΙ στον Ιερό Αγώνα για να φύγουν, ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ από τη Μάνη, οι… ημισέληνοι-άζοντες!
Ο ΠΡΟΣΟΔΟΦΟΡΟΣ ΟΘΩΜΑΝΟΕΚΒΙΑΣΜΟΣ ΠΡΕΠΕΙ (!!!) να εκλείψει άπαξ δια παντός.
Η παράκληση που απευθύνομε προς Εσάς, εντοπίζεται στο γεγονός ότι ΜΟΝΟΝ ΕΣΕΙΣ μπορείτε να ρωτήσετε Ε Υ Θ Ε Ω Σ και Δ Η Μ Ο Σ Ι Ω Σ τους αρμοδίους, με βάση τα αποδεικτικά στοιχεία που σας επισυνάπτουμε και καταγράφονται στο υπό έκδοση βιβλίο μας: Αφού ΟΛΑ τα κόμματα, όλοι οι αρμόδιοι (Υπουργείο Περιβάλλοντος, Υπουργείο Εξωτερικών, Ακαδημία Αθηνών, Νομικές Υπηρεσίες Γ.Δ.Π.Δ, Ιστορία, ΗΘΙΚΗ, ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ, ΕΚΚΛΗΣΙΑ) συμφωνούν, Π Ο Ι Α ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΑ αντιδρούν και γιατί αποδεικνύονται ισχυρότερα της αλήθειας και της λογικής;
Με απεριόριστη εκτίμηση
Για την «ΕΥΝΟΜΙΑ» των ΑΣΥΜΒΙΒΑΣΤΩΝ Μανιατών, Νίκος Μαντάγαρης
Χρίστος Κοτσωνής (δημοσιογράφος, εκδότης «ΌΡΙΟΝ»)
Γεώργιος Δημακόγιαννης.(Δημοσ. Εκδότης «Αδούλωτη Μάνη»)
Aντώνης Φελούρης Δημοσ. και ιδιοκτήτης (ELLADA TV) Λακωνίας
ΥΓ. Παρέχουμε μικρό πλήθος δικαστικών και άλλων εγγράφων στοιχείων που αποδεικνύουν τα όσα ισχυριζόμαστε:
1. Την από 12.12.05 επιστολή μας προς Εσάς (σελ.426).
5. Αποσπάσματα των ΜΟΝΑΔΙΚΩΝ για τη Μάνη συμβολαίων αγοράς, συνεχώς μεταγραμμένων μέχρι και σήμερα που δεν λαμβάνονται υπ’οψιν. ( σελ. 410).
6. Απόσπασμα της από 15.7.2009 αίτησής μας προς τον Γενικό Γραμματέα Περιφέρειας Πελοποννήσου (σελ. 414).
7. Το από 20.10.2010 έγγραφο, με αριθ. Πρωτ.33247/16702, του Γενικού Γραμματέα της Περιφέρειας Πελοποννήσου (σελ. 420).
8. Το από 18.10.2005 και με αριθ. Πρωτ.104391/3144 έγγραφο των Νομικών Υπηρεσιών της Γ.Δ. Προστασίας Δασών και πλήθος όσων συμπεριλαμβάνονται στο βιβλίο που κρατάτε.
