Ένα μικρό χωριό, ένα βήμα από την θάλασσα, στο δρόμο από την Αθήνα προς τους Δελφούς. Στις 10 Ιουνίου του 1944, ο μικρός Αργύρης σχεδόν τεσσάρων χρονών, επιζεί μιας κτηνώδους σφαγής των Γερμανικών Δυνάμεων Κατοχής: «Μέτρο Εξιλέωσης» μιας ναζιστικής μεραρχίας ως αντίποινα για μία επίθεση ανταρτών εναντίον των Γερμανών στην περιοχή.
Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού: γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη.
Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Ο μικρός Αργύρης περνά τα επόμενα χρόνια σε ορφανοτροφεία στην Αθήνα, μαζί με άλλα παιδιά θύματα του πολέμου. Μία μέρα, εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει κάποια παιδιά να κάνουν μια καινούρια αρχή σε άλλη χώρα.
Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Έτσι βρίσκεται στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν, όπου μεγαλώνει μακριά από την οικογένειά του αλλά και από τη δυστυχία που επικρατεί στην μεταπολεμική Ελλάδα.
Σε λιγότερο από δύο ώρες σκοτώνονται 218 κάτοικοι του χωριού: γυναίκες, άντρες, γέροι, μωρά και βρέφη.
Ο Αργύρης χάνει τους γονείς του και άλλους 30 συγγενείς. Ο μικρός Αργύρης περνά τα επόμενα χρόνια σε ορφανοτροφεία στην Αθήνα, μαζί με άλλα παιδιά θύματα του πολέμου. Μία μέρα, εμφανίζεται μία αποστολή του Ερυθρού Σταυρού και διαλέγει κάποια παιδιά να κάνουν μια καινούρια αρχή σε άλλη χώρα.
Ο Αργύρης θέλει οπωσδήποτε να πάει μαζί τους. Έτσι βρίσκεται στην Ελβετία, στο παιδικό χωριό Πεσταλότσι στο Τρόγκεν, όπου μεγαλώνει μακριά από την οικογένειά του αλλά και από τη δυστυχία που επικρατεί στην μεταπολεμική Ελλάδα.
