Το μεγάλο μας τσίρκο του Ιάκωβου Καμπανέλλη.
ΘΕΑΤΡΟ "ΑΘΗΝΑΙΟΝ" ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 1973 (22 Ιουνίου - διακοπή παραστάσεων από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου).
Συγγραφέας: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος
Σκηνικά: Ευγένιος Σπαθάρης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ηθοποιοί (αλφαβητικά):
Κώστας Καζάκος
Χρήστος Καλαβρούζος
Τζένη Καρέζη
Νίκος Κούρος
Σπύρος Κωνσταντόπουλος
Νίκος Ξυλούρης
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
Τίμος Περλέγκας
Υπόθεση:
Ένα αλληγορικό έργο που διηγιείται την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή (στη δεύτερη παράσταση έφτανε μέχρι και την εξέγερση του Πολυτεχνείου). Μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του '40 και το --τότε-- σήμερα.
Σκοπός ήταν να παραπλανηθεί η λογοκρισία της Χούντας αλλά και να περάσουν μηνύματα αφύπνισης στον ήδη αγανακτισμένο ελληνικό λαό. Πληροφορίες: Η παράσταση ήταν μια μεγάλη εισπρακτική επιτυχία ( περίπου 400.000 εισιτήρια ) αλλά συγχρόνως στάθηκε και μία βασική αφορμή επανάστασης. Συνθήματα όπως «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ -- ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ», γνωστά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν πρωτοεμφανιστεί στην παράσταση.
Η Καρέζη πέρασε ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 και να ξαναρχίσουν μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με παρουσία αστυνομικών .
Ο Καζάκος καλέστηκε κι ο ίδιος από τη Χούντα και φυλακίστηκε. Ερμηνευτής, συνθέτης και μουσικοί δέχονταν σχεδόν καθημερινά τις «επισκέψεις» των οργάνων της χούντας. Το "μεγάλο μας τσίρκο" είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο "Αθήναιον" χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι " μαζικότερες -- μέχρι το Πολυτεχνείο -- πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας".
Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία. Τα τραγούδια μαζί με κάποια από τα συνοδευτικά νούμερα της παράστασης κυκλοφόρησαν σε βινύλιο το 1974, ενώ το 2003 έγινε επανέκδοση του δίσκου σε CD.
ΘΕΑΤΡΟ "ΑΘΗΝΑΙΟΝ" ΠΕΡΙΟΔΟΣ: 1973 (22 Ιουνίου - διακοπή παραστάσεων από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου).
Συγγραφέας: Ιάκωβος Καμπανέλλης
Σκηνοθεσία: Κώστας Καζάκος
Σκηνικά: Ευγένιος Σπαθάρης
Μουσική: Σταύρος Ξαρχάκος
Ηθοποιοί (αλφαβητικά):
Κώστας Καζάκος
Χρήστος Καλαβρούζος
Τζένη Καρέζη
Νίκος Κούρος
Σπύρος Κωνσταντόπουλος
Νίκος Ξυλούρης
Διονύσης Παπαγιαννόπουλος
Τίμος Περλέγκας
Υπόθεση:
Ένα αλληγορικό έργο που διηγιείται την ιστορία και τις ταλαιπωρίες του ελληνικού κράτους από τον ερχομό του Όθωνα το 1833 μέχρι την Κατοχή (στη δεύτερη παράσταση έφτανε μέχρι και την εξέγερση του Πολυτεχνείου). Μέσα από σατιρικά και δραματικά νούμερα και τραγούδια γινόταν μια αναδρομή στην ιστορία της Ελλάδας από την Τουρκοκρατία, τον Όθωνα και τους υπόλοιπους κυβερνήτες της ανεξάρτητης Ελλάδας ως την Μικρασιατική καταστροφή, τον πόλεμο του '40 και το --τότε-- σήμερα.
Σκοπός ήταν να παραπλανηθεί η λογοκρισία της Χούντας αλλά και να περάσουν μηνύματα αφύπνισης στον ήδη αγανακτισμένο ελληνικό λαό. Πληροφορίες: Η παράσταση ήταν μια μεγάλη εισπρακτική επιτυχία ( περίπου 400.000 εισιτήρια ) αλλά συγχρόνως στάθηκε και μία βασική αφορμή επανάστασης. Συνθήματα όπως «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» και «ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ -- ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ», γνωστά από την εξέγερση του Πολυτεχνείου, είχαν πρωτοεμφανιστεί στην παράσταση.
Η Καρέζη πέρασε ένα μήνα στα κρατητήρια της Ασφάλειας με αποτέλεσμα να διακοπούν οι παραστάσεις από τα μέσα Οκτωβρίου ως τα μέσα Νοεμβρίου του 1973 και να ξαναρχίσουν μετά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, με παρουσία αστυνομικών .
Ο Καζάκος καλέστηκε κι ο ίδιος από τη Χούντα και φυλακίστηκε. Ερμηνευτής, συνθέτης και μουσικοί δέχονταν σχεδόν καθημερινά τις «επισκέψεις» των οργάνων της χούντας. Το "μεγάλο μας τσίρκο" είχε μεγάλη απήχηση στο αθηναϊκό κοινό, και λόγω της μεγάλης προσέλευσης των θεατών οι παραστάσεις στο "Αθήναιον" χαρακτηρίστηκαν εκ των υστέρων ως οι " μαζικότερες -- μέχρι το Πολυτεχνείο -- πολιτικές συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας".
Το έργο ανεβαίνει ξανά από τον ίδιο θίασο μετά την πτώση της χούντας σε Αθήνα και επαρχία και γνωρίζει και πάλι τεράστια επιτυχία. Τα τραγούδια μαζί με κάποια από τα συνοδευτικά νούμερα της παράστασης κυκλοφόρησαν σε βινύλιο το 1974, ενώ το 2003 έγινε επανέκδοση του δίσκου σε CD.
