Υποβάθμιση και απειλή στη ρότα μας

Συνεχή και κλιμακούμενη είναι η υποβάθμιση και απειλή για τον σπουδαίας σημασίας θαλάσσιο χώρο μεταξύ Ελαφονήσου, Νεάπολης. Ο διεθνούς σπουδαιότητας υποθαλάσσιος αρχαιολογικός χώρος στο Παυλοπέτρι, η αλιεία και ο τουρισμός βρίσκονται υπό απειλή τεράστιας οικολογικής και οικονομικής σημασίας λόγω ττων κινδύνων που συνεπάγονται από την αγκυροβολία, τους υφαλοκαθαρισμούς, τις επισκευές και τους ανεφοδιασμούς πλοίων εντός του όρμου Βοιών, στα Λιβάδια Ποσειδωνίας, αγνοώντας την κείμενη νομοθεσία και συμβάλλοντας στη βαριά εκβιομηχάνιση της περιοχής παράλληλα με την απομακρυνση του τόπου μας από την Ευρωπαίκή Νομοθεσία και τις επιταγές της οδηγίας των Οικοτόπων (92/43/EEC) που αναδεικνύει τα Λιβάδια Ποσειδωνίας σε «οικότοπο προτεραιότητας».

Η γεωγραφική θέση και το πρόβλημα

Από το έτος 2000 και έπειτα, οι κάτοικοι της περιοχής, έχουν γίνει μάρτυρες του φαινομένου της προσέγγισης, αγκυροβολίας και παραμονής για αρκετές ημέρες 20 ακόμη και 30 πλοίων εντός του όρμου. Τα πλοία παραμένουν στον χώρο χωρίς χρονικό περιορισμό, πιθανόν δίχως να εκτελούν διαδικασίες ελευθεροκοινωνίας.

Η πρόφαση-δικαιολογία που κυκλοφορεί συνήθως για «δυσμενείς» καιρικές συνθήκες ακόμη και με νηνεμία κι αυτό ακόμη και για θηριώδη πλοία έως και εκατοντάδων μέτρων, δημιουργεί την εύλογη απορία της διατήρησης ή όχι της κλάσης αυτών των πλοίων... καθώς από την μία η έννοια «δυσμενείς» είναι αόριστη ενώ από την άλλη τα πλοία αυτού του εκτοπίσματος φέρουν τέτοια κλάση που δεν τα περιορίζει ο καιρός....

Ακόμη, πέραν των παραπάνω, τον τελευταίο καιρό προστέθηκε κι ένα άλλο φαινόμενο, αυτό της ρυμούλκησης πλοίων σε περιπτώσεις θαλασσίων ατυχημάτων, ακόμα κι από μακρινές περιοχές. Αυτό εγείρει αμφίδρομα και σοβαρά ερωτήματα καθώς κάτι τέτοιο προυποθέτει ο όρμος Βοιών να έχει χαρακτηρισθεί ως «Λιμένας Καταφυγής» από την μία αλλά ενώ από την άλλη τα χαρακτηριστηκά στον όρμο με τις σπουδαίες σε παγκόσμιο επίπεδο ενάλλιες αρχαιότητες της βυθισμένης πόλης της εποχής του Χαλκού, της Παλαιότερης Βυθισμένης Πολιτείας στον κόσμο. Πρόκειται για το γνωστό «Παυλοπέτρι», ενώ με την σε μεγάλο βαθμό περιμετρική γειτονία του όρμου με περιοχή NATURA 2000 αλλά και CORINE μία τέτοια επιλογή έρχεται σε πλήρη αντίθεση με τα όποια προϋποθέτει η σχετική νομοθεσία για κάτι τέτοιο!

Όλες αυτές οι δραστηριότητες έχουν προκαλέσει ήδη τεράστιο πρόβλημα στο θαλάσσιο οικοσύστημα της περιοχής και σχετικά πρόσφατη μελέτη του ΕΛΚΕΘΕ εντοπίζει και αποτυπώνει τεράστιες αυλακώσεις στον βυθό, οι πληθυσμοί των ψαριών έχουν ελαττωθεί σημαντικά, υπάρχει αύξηση της συγκέντρωσης μικροβίων και, γενικώς, έχει υποβαθμισθεί το θαλάσσιο περιβάλλον.

Τέλος οι αυλακώσεις στο βυθό με την παράλληλη καταστροφή της Ποσειδωνίας εκεί, όπως αυτές έχουν καταγραφεί ήδη από το ΕΛΚΕΘΕ αλλά και με την περαιτέρω ανάπτυξη τους από την συνέχιση της αγκυροβολίας στον όρμο δημιουργούν προϋποθέσεις και σοβαρό κίνδυνο για κατολίσθησεις της αμμουδιάς. Σε τέτοια περίπτωση αντίστοιχα όπως συμβαίνει και σε ένα βουνό μετά από την καταστροφή του δάσους του έτσι κι εδώ δύναται να έχουμε την κατακρίμνηση (κατολίσθηση) της αμμουδιάς από την παραλία προς τον βυθό με διάλυση στα πρανή των ακτών μας και με περίοδο αποκατάστασης 100 ετών σε πλήρη ηρεμία για την περιοχή. Έτσι λοιπον οι παραλίες μετατρέπονται σε βράχια και πλάκες και τα σημαντικότερα στοιχεία για τον τουρισμό και την αλιεία παύουν.

Σύλλογος Ελαφονησιωτών "ο Φιλόπατρις"
Εφημερίδα "Η Ελαφόνησος" (Μάϊος-Ιουνιος-Ιούλιος 2014)