Η Ευρώπη βράζει κι εμείς εδώ δεν έχουμε πάρει χαμπάρει τι συμβαίνει για τις ζωές μας και τους αγρότες, ψαράδες και κτηνοτρόφους της χώρας μας....
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ ΤΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων - TTIP
Τι είναι και γιατί η ζωή μας δεν σηκώνει κι άλλη απορρύθμιση
Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership) μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. και η Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (Comprehensive Economic and Trade Agreement) μεταξύ Καναδά και E.E. είναι συμφωνίες, που με πρόσχημα τη διευκόλυνση των «επενδυτών» και την εξάλειψη γραφειοκρατικών εμποδίων, απειλούν την ανεξαρτησία των κρατών, το περιβάλλον, την υγεία μας, τα πολιτικά, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Οι διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ γίνονται κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς καμία ενημέρωση των ευρωπαϊκών κοινωνιών ή διαβούλευση με αυτές. Αποκλειστική συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις, έχουν στελέχη επιχειρηματικών ομίλων κι από τις δύο πλευρές του ατλαντικού. Ούτε το Ευρωπαϊκό αλλά ούτε τα εθνικά κοινοβούλια ενημερώνονται για τις λεπτομέρειες των κειμένων της Επιτροπής, στα οποία σχεδιάζεται ουσιαστικά η θέσπιση νέων ευνοϊκών κανόνων, για την εισχώρηση των εταιρειών σε όλους τους τομείς της δημόσιας σφαίρας. Ασφαλιστικές δικλείδες που υπάρχουν θεσμοθετημένες στην Ε.Ε. και αφορούν τομείς όπως, η υγεία, η παιδεία, η εργασία κ.λπ. και περιορισμοί που επιβάλλονται στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των προσωπικών δεδομένων κ.ο.κ, με την εν λόγω συνθήκη θα υποβαθμιστούν ή θα καταργηθούν.
Μερικοί από τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να μας απασχολήσει η ΤΤΙΡ:
1. Θα βάλουν σε κίνδυνο την προστασία του καταναλωτή και της δημόσιας υγείας. Παράδειγμα: στις ΗΠΑ οι παραγωγοί κοτόπουλου και γαλοπούλας επεξεργάζονται με χλώριο τα σφάγια των πουλερικών πριν τα πωλήσουν -μια πρακτική απαγορευμένη από το 1997 στην Ε.Ε, που ίσως νομιμοποιηθεί με την επικύρωση της ΤΤΙΡ από τα κράτη μέλη της Ε.Ε.
2. Θα ακυρώσουν την περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ευρώπη, η οποία είναι πιο αυστηρή από εκείνη των ΗΠΑ. Παράδειγμα: ο ευρωπαϊκός κανονισμός REACH για τα χημικά προϊόντα (ισχύει από το 2007 με σκοπό την προστασία της ανθρώπινης υγείας από επικίνδυνες ουσίες που χρησιμοποιούν οι εταιρείες στη μεταποίηση προϊόντων) υποχρεώνει τις βιομηχανίες να αποδείξουν ότι μια χημική ουσία είναι ασφαλής, πριν πάρουν έγκριση για την εμπορική της εκμετάλλευση. Αντίθετα, ο αμερικανικός νόμος του 1976 για τον Έλεγχο των Τοξικών Ουσιών υποχρεώνει τη δημόσια ρυθμιστική αρχή (και όχι την εταιρεία) να αποδείξει ότι μια χημική ουσία ΔΕΝ είναι ασφαλής μόνο αφού οι καταναλωτές έχουν ήδη παρουσιάσει συμπτώματα ασθένειας κ.λπ. (κατόπιν εορτής δηλαδή και με δικά τους τα δικαστικά και τα ιατρικά έξοδα).
3. Θα εμποδίσουν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση. Παράδειγμα: το αν το κρέας που αγοράζουμε έχει πάνω την ένδειξη πως ανατράφηκε με Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα-Ζωοτροφές.
4. Θα διευκολύνουν την πρόσβαση των επιχειρήσεων στα προσωπικά δεδομένα, για εμπορική χρήση.
5. Καταργούν τις Περιβαλλοντικές Στρατηγικές Μελέτες για τις συνέπειες μιας επένδυσης στη φύση ή στον άνθρωπο, κ.λπ.
6. Καθιερώνουν έναν μηχανισμό που θα επιτρέπει σε ιδιώτες επενδυτές να αμφισβητούν τις κυβερνήσεις, σε ιδιωτικά δικαστήρια: Θεσπίζεται το ISDS (Investor-State Dispute Settlement) ή αλλιώς «μηχανισμός επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτή και κράτους»: Μια εταιρεία (ένας επενδυτής) μπορεί να σύρει στα δικαστήρια ένα κράτος απαιτώντας αποζημίωση, όταν αυτό έχει λάβει μέτρα π.χ. υπέρ της προστασίας της δημόσιας υγείας ή των συμφερόντων των πολιτών της, που έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών της εταιρείας. Το Δικαστήριο Διαιτησίας θα συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών και θα στελεχώνεται αποκλειστικά από μια σταθερή λίστα εταιρικών δικηγόρων, μεταξύ των οποίων θα πρέπει να διαλέξει και το κράτος τον έναν που θα το εκπροσωπήσει. Η δημοσιογράφος της Die Tagezseitung, Urlike Herrmann, διευκρινίζει «οποιαδήποτε νέα νομοθεσία, πριν φτάσει στο εθνικό κοινοβούλιο, θα πρέπει να εξετάζεται με κριτήριο τη συμβατότητά της με την TTIP. Αυτό σημαίνει ότι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις θα μπορούν να κινηθούν εναντίον κυβερνήσεων για ζημίες τις οποίες υπέστησαν ή ακόμα και για ζημιές που μπορεί να υποστούν μελλοντικά, εάν οι νομοθεσίες είναι αντίθετες με την TTIP. Κι όλα αυτά θα εκδικάζονται όχι στο δικαστήριο της κάθε χώρας αλλά σε ένα υπερεθνικό δικαστήριο, το οποίο με την σειρά του μπορεί να επιβάλει απεριόριστα πρόστιμα σε ολόκληρα έθνη». Παραδείγματα: η αγωγή της σουηδικής εταιρείας ενέργειας Vattenfall κατά της γερμανικής κυβέρνησης για 3,7 δις ευρώ, λόγω της απόφασης της Γερμανίας να καταργήσει σταδιακά την πυρηνική ενέργεια μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό του Ισημερινού που υποχρεώθηκε να καταβάλει στην Occidental Petroleum αποζημίωση 1,77 δις δολάρια επειδή τερμάτισε σύμβαση με τον πετρελαϊκό κολοσσό όταν αυτός παραβίασε τους νόμους της χώρας. Και ένα τρίτο, όταν η κυβέρνηση της Αιγύπτου αποφάσισε να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, η ισραηλινών συμφερόντων Veolia (εταιρεία που δραστηριοποιείται στον τομέα του νερού) άσκησε μήνυση γιατί μειώνονταν τα κέρδη της. Η προσφυγή στο ISDS εκ μέρους των πολυεθνικών επιχειρήσεων έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Μέχρι σήμερα ξεπερνούν τις 500 οι γνωστές υποθέσεις προσφυγής στη διαιτησία εναντίον τουλάχιστον 95 χωρών, από τις οποίες οι 400 προέκυψαν μέσα στην τελευταία δεκαετία! Πολλές ακόμη είναι πιθανόν να έχουν προκύψει χωρίς να δημοσιοποιηθούν ποτέ λόγω της μυστικότητας που περιβάλλει τη διαδικασία της διαιτησίας.
7. Ρήτρες, όπως το ότι αν ιδιωτικοποιηθεί δημόσια υπηρεσία ή περιουσία, δεν επανέρχεται στον έλεγχο του κράτους, είναι ενδεικτικές των μελλοντικών συνεπειών για τη χώρα μέλος της Ε.Ε. που θα υπογράψει την ΤΤΙΡ. Σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες αναπτύσσονται δράσεις εναντίον της «παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας». Στην Ελλάδα ωστόσο δεν υπάρχει καν η αναγκαία ενημέρωση. Με δεδομένη την οικονομική κρίση και το πώς αυτή χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τους κυβερνώντες προκειμένου να ξεπουλήσουν δημόσιους πόρους, υπηρεσίες και αγαθά σε πολυεθνικούς κολοσσούς, θεωρούμε απαραίτητη την αντίδρασή μας απέναντι στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, όπως αυτή σκιαγραφείται από την ΤΤΙΡ. Πέραν των προφανών, όπως την οφειλόμενη ενημέρωση γύρω από Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα, όπως τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία, στη γνώση, στις υπηρεσίες υγείας, υπενθυμίζουμε πως η Ελλάδα είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένη με «επενδύσεις» που αποδεικνύονται περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά επιζήμιες (εξόρυξη χρυσού -Σκουριές, β-ΑΠΕ -Κρήτη, ιδιωτικοποίηση νερού -ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ), πόσο μάλλον μετά την υπογραφή της ΤΤΙΡ, κατά την οποία επί της ουσίας κατοχυρώνεται η κυριαρχία του επενδυτή πάνω στο κράτος και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης, αχρηστεύοντας ακόμα και την ήδη κακοποιημένη εθνική νομοθεσία. Η ΤΤΙΡ ισχυροποιεί τις ήδη παντοδύναμες πολυεθνικές εταιρείες. Εξασφαλίζει την επεκτατική στρατηγική του κεφαλαίου για τα επόμενα 20 με 30 χρόνια. Υπαγορεύει τι θα τρώμε, τι θα καλλιεργούμε, πόσο (αν)ασφαλή θα είναι τα προσωπικά μας δεδομένα. Δεν πρέπει να περάσει.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ TTIP-CETA, το Σάββατο 11/10 στις 12 το μεσημέρι ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
Σήμερα Σάββατο 11/10 Πανευρωπαϊκή Ημέρα δράσης κατά του ΤΤΙΠ, 12:00 στο Σύνταγμα και 14:00 στο Ηράκλειο Κρήτης στην Πλατεία Ελευθερίας.
Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων - TTIP
Τι είναι και γιατί η ζωή μας δεν σηκώνει κι άλλη απορρύθμιση
Η Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων (Transatlantic Trade and Investment Partnership) μεταξύ ΗΠΑ και Ε.Ε. και η Συνολική Οικονομική και Εμπορική Συμφωνία (Comprehensive Economic and Trade Agreement) μεταξύ Καναδά και E.E. είναι συμφωνίες, που με πρόσχημα τη διευκόλυνση των «επενδυτών» και την εξάλειψη γραφειοκρατικών εμποδίων, απειλούν την ανεξαρτησία των κρατών, το περιβάλλον, την υγεία μας, τα πολιτικά, εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα. Οι διαπραγματεύσεις για την ΤΤΙΡ γίνονται κεκλεισμένων των θυρών, χωρίς καμία ενημέρωση των ευρωπαϊκών κοινωνιών ή διαβούλευση με αυτές. Αποκλειστική συμμετοχή στις διαπραγματεύσεις, έχουν στελέχη επιχειρηματικών ομίλων κι από τις δύο πλευρές του ατλαντικού. Ούτε το Ευρωπαϊκό αλλά ούτε τα εθνικά κοινοβούλια ενημερώνονται για τις λεπτομέρειες των κειμένων της Επιτροπής, στα οποία σχεδιάζεται ουσιαστικά η θέσπιση νέων ευνοϊκών κανόνων, για την εισχώρηση των εταιρειών σε όλους τους τομείς της δημόσιας σφαίρας. Ασφαλιστικές δικλείδες που υπάρχουν θεσμοθετημένες στην Ε.Ε. και αφορούν τομείς όπως, η υγεία, η παιδεία, η εργασία κ.λπ. και περιορισμοί που επιβάλλονται στις επιχειρηματικές δραστηριότητες, για την προστασία του περιβάλλοντος, την προστασία των προσωπικών δεδομένων κ.ο.κ, με την εν λόγω συνθήκη θα υποβαθμιστούν ή θα καταργηθούν.
Μερικοί από τους λόγους για τους οποίους θα έπρεπε να μας απασχολήσει η ΤΤΙΡ:
1. Θα βάλουν σε κίνδυνο την προστασία του καταναλωτή και της δημόσιας υγείας. Παράδειγμα: στις ΗΠΑ οι παραγωγοί κοτόπουλου και γαλοπούλας επεξεργάζονται με χλώριο τα σφάγια των πουλερικών πριν τα πωλήσουν -μια πρακτική απαγορευμένη από το 1997 στην Ε.Ε, που ίσως νομιμοποιηθεί με την επικύρωση της ΤΤΙΡ από τα κράτη μέλη της Ε.Ε.
2. Θα ακυρώσουν την περιβαλλοντική νομοθεσία στην Ευρώπη, η οποία είναι πιο αυστηρή από εκείνη των ΗΠΑ. Παράδειγμα: ο ευρωπαϊκός κανονισμός REACH για τα χημικά προϊόντα (ισχύει από το 2007 με σκοπό την προστασία της ανθρώπινης υγείας από επικίνδυνες ουσίες που χρησιμοποιούν οι εταιρείες στη μεταποίηση προϊόντων) υποχρεώνει τις βιομηχανίες να αποδείξουν ότι μια χημική ουσία είναι ασφαλής, πριν πάρουν έγκριση για την εμπορική της εκμετάλλευση. Αντίθετα, ο αμερικανικός νόμος του 1976 για τον Έλεγχο των Τοξικών Ουσιών υποχρεώνει τη δημόσια ρυθμιστική αρχή (και όχι την εταιρεία) να αποδείξει ότι μια χημική ουσία ΔΕΝ είναι ασφαλής μόνο αφού οι καταναλωτές έχουν ήδη παρουσιάσει συμπτώματα ασθένειας κ.λπ. (κατόπιν εορτής δηλαδή και με δικά τους τα δικαστικά και τα ιατρικά έξοδα).
3. Θα εμποδίσουν την ελεύθερη πρόσβαση των πολιτών στην ενημέρωση. Παράδειγμα: το αν το κρέας που αγοράζουμε έχει πάνω την ένδειξη πως ανατράφηκε με Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα-Ζωοτροφές.
4. Θα διευκολύνουν την πρόσβαση των επιχειρήσεων στα προσωπικά δεδομένα, για εμπορική χρήση.
5. Καταργούν τις Περιβαλλοντικές Στρατηγικές Μελέτες για τις συνέπειες μιας επένδυσης στη φύση ή στον άνθρωπο, κ.λπ.
6. Καθιερώνουν έναν μηχανισμό που θα επιτρέπει σε ιδιώτες επενδυτές να αμφισβητούν τις κυβερνήσεις, σε ιδιωτικά δικαστήρια: Θεσπίζεται το ISDS (Investor-State Dispute Settlement) ή αλλιώς «μηχανισμός επίλυσης διαφορών μεταξύ επενδυτή και κράτους»: Μια εταιρεία (ένας επενδυτής) μπορεί να σύρει στα δικαστήρια ένα κράτος απαιτώντας αποζημίωση, όταν αυτό έχει λάβει μέτρα π.χ. υπέρ της προστασίας της δημόσιας υγείας ή των συμφερόντων των πολιτών της, που έχουν ως αποτέλεσμα τη μείωση των κερδών της εταιρείας. Το Δικαστήριο Διαιτησίας θα συνεδριάζει κεκλεισμένων των θυρών και θα στελεχώνεται αποκλειστικά από μια σταθερή λίστα εταιρικών δικηγόρων, μεταξύ των οποίων θα πρέπει να διαλέξει και το κράτος τον έναν που θα το εκπροσωπήσει. Η δημοσιογράφος της Die Tagezseitung, Urlike Herrmann, διευκρινίζει «οποιαδήποτε νέα νομοθεσία, πριν φτάσει στο εθνικό κοινοβούλιο, θα πρέπει να εξετάζεται με κριτήριο τη συμβατότητά της με την TTIP. Αυτό σημαίνει ότι οι πολυεθνικές επιχειρήσεις θα μπορούν να κινηθούν εναντίον κυβερνήσεων για ζημίες τις οποίες υπέστησαν ή ακόμα και για ζημιές που μπορεί να υποστούν μελλοντικά, εάν οι νομοθεσίες είναι αντίθετες με την TTIP. Κι όλα αυτά θα εκδικάζονται όχι στο δικαστήριο της κάθε χώρας αλλά σε ένα υπερεθνικό δικαστήριο, το οποίο με την σειρά του μπορεί να επιβάλει απεριόριστα πρόστιμα σε ολόκληρα έθνη». Παραδείγματα: η αγωγή της σουηδικής εταιρείας ενέργειας Vattenfall κατά της γερμανικής κυβέρνησης για 3,7 δις ευρώ, λόγω της απόφασης της Γερμανίας να καταργήσει σταδιακά την πυρηνική ενέργεια μετά το πυρηνικό ατύχημα στη Φουκουσίμα. Ένα δεύτερο παράδειγμα είναι αυτό του Ισημερινού που υποχρεώθηκε να καταβάλει στην Occidental Petroleum αποζημίωση 1,77 δις δολάρια επειδή τερμάτισε σύμβαση με τον πετρελαϊκό κολοσσό όταν αυτός παραβίασε τους νόμους της χώρας. Και ένα τρίτο, όταν η κυβέρνηση της Αιγύπτου αποφάσισε να αυξήσει τον κατώτατο μισθό, η ισραηλινών συμφερόντων Veolia (εταιρεία που δραστηριοποιείται στον τομέα του νερού) άσκησε μήνυση γιατί μειώνονταν τα κέρδη της. Η προσφυγή στο ISDS εκ μέρους των πολυεθνικών επιχειρήσεων έχει προσλάβει διαστάσεις επιδημίας. Μέχρι σήμερα ξεπερνούν τις 500 οι γνωστές υποθέσεις προσφυγής στη διαιτησία εναντίον τουλάχιστον 95 χωρών, από τις οποίες οι 400 προέκυψαν μέσα στην τελευταία δεκαετία! Πολλές ακόμη είναι πιθανόν να έχουν προκύψει χωρίς να δημοσιοποιηθούν ποτέ λόγω της μυστικότητας που περιβάλλει τη διαδικασία της διαιτησίας.
7. Ρήτρες, όπως το ότι αν ιδιωτικοποιηθεί δημόσια υπηρεσία ή περιουσία, δεν επανέρχεται στον έλεγχο του κράτους, είναι ενδεικτικές των μελλοντικών συνεπειών για τη χώρα μέλος της Ε.Ε. που θα υπογράψει την ΤΤΙΡ. Σε όλες τις Ευρωπαϊκές χώρες αναπτύσσονται δράσεις εναντίον της «παγκόσμιας οικονομικής δικτατορίας». Στην Ελλάδα ωστόσο δεν υπάρχει καν η αναγκαία ενημέρωση. Με δεδομένη την οικονομική κρίση και το πώς αυτή χρησιμοποιείται ως άλλοθι από τους κυβερνώντες προκειμένου να ξεπουλήσουν δημόσιους πόρους, υπηρεσίες και αγαθά σε πολυεθνικούς κολοσσούς, θεωρούμε απαραίτητη την αντίδρασή μας απέναντι στην καταπάτηση των δικαιωμάτων μας, όπως αυτή σκιαγραφείται από την ΤΤΙΡ. Πέραν των προφανών, όπως την οφειλόμενη ενημέρωση γύρω από Γενετικά Τροποποιημένα Τρόφιμα, όπως τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα, την ελεύθερη πρόσβαση στην πληροφορία, στη γνώση, στις υπηρεσίες υγείας, υπενθυμίζουμε πως η Ελλάδα είναι ήδη εξαιρετικά επιβαρυμένη με «επενδύσεις» που αποδεικνύονται περιβαλλοντικά, κοινωνικά και οικονομικά επιζήμιες (εξόρυξη χρυσού -Σκουριές, β-ΑΠΕ -Κρήτη, ιδιωτικοποίηση νερού -ΕΥΑΘ και ΕΥΔΑΠ), πόσο μάλλον μετά την υπογραφή της ΤΤΙΡ, κατά την οποία επί της ουσίας κατοχυρώνεται η κυριαρχία του επενδυτή πάνω στο κράτος και δεν αφήνει κανένα περιθώριο αντίδρασης, αχρηστεύοντας ακόμα και την ήδη κακοποιημένη εθνική νομοθεσία. Η ΤΤΙΡ ισχυροποιεί τις ήδη παντοδύναμες πολυεθνικές εταιρείες. Εξασφαλίζει την επεκτατική στρατηγική του κεφαλαίου για τα επόμενα 20 με 30 χρόνια. Υπαγορεύει τι θα τρώμε, τι θα καλλιεργούμε, πόσο (αν)ασφαλή θα είναι τα προσωπικά μας δεδομένα. Δεν πρέπει να περάσει.
ΚΑΛΟΥΜΕ ΣΕ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΕ TTIP-CETA, το Σάββατο 11/10 στις 12 το μεσημέρι ΣΤΗΝ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΣΥΝΕΝΝΟΗΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΚΟΙΝΑ - ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ
