Εμείς για μια ακόμη φορά θα κρούσουμε τον κώδωνα του κινδύνου και θα είμαστε υπόχρεοι στις αρμόδιες Λιμενικές αρχές Βοιών Λακωνίας, εάν θα μπορούσαν να μας απαντήσουν.
1) Σε ποιό ακριβώς επίσημο χάρτη εμφαίνεται θέση αγκυροβολίου στην αναφερόμενη θαλάσσια περιοχή ;;; Διότι εμείς όσο και εάν συμβουλευθήκαμε τους επίσημους ναυτικούς χάρτες δεν μπορέσαμε να εντοπίσουμε ανάλογα σημεία.
2) Εάν γνωρίζουν τις αποφάσεις του ΣτΕ (σχετικό απόσπασμα αναφέρεται πιο κάτω και αφορά την περιοχή Πάχης Μεγάρων);;
3) Κατά πόσον οι Δημοτικές αρχές και οι Πολιτειακές (Περιφερειακές) αρχές είναι ενήμερες για την άδεια μακροχρόνιας αγκυροβολίας στα Ελληνικά χωρικά ύδατα και στην συγκεκριμμένη θαλάσσια περιοχή ;;
Και το βασικώτερον υπενθυμίζουμε ότι:
Η αγκυροβολία πλοίων μπορεί να παραβλάπτει τα οικοσυστήματα του θαλάσσιου χώρου του λιμένα και της γειτονικής παράκτιας χερσαίας ζώνης, ιδίως εάν η τελευταία έχει και οικιστικό χαρακτήρα και να παρεμποδίζει άλλες δραστηριότητες (αλιεία, κολύμβηση κ.λ.π.).
Στην περίπτωση αυτή, ο ειδικός κανονισμός λιμένος επιβάλλεται να περιλαμβάνει οπωσδήποτε και ρύθμιση, αποσκοπούσα στην προστασία των οικοσυστημάτων αυτών και των λοιπών εννόμων αγαθών.
Η ρύθμιση αυτή μπορεί, ενδεχομένως, να προβλέπει και ζώνες εντός του θαλάσσιου χώρου, όπου απαγορεύεται απολύτως η αγκυροβολία πλοίων.
Ειδικός κανονισμός λιμένος, ο οποίος δεν περιλαμβάνει τέτοια ρύθμιση, είναι κατά τούτο, από της απόψεως αυτής, παράνομος.
Μέχρι δε την θέσπιση τέτοιας ρυθμίσεως, η συστηματική αγκυροβολία πλοίων στον λιμένα απαγορεύεται, την τήρηση δε του απαγορευτικού αυτού κανόνα οφείλουν να επιβάλλουν οι Λιμενικές Αρχές.
Νόμοι: 1940/1991 άρθ. 10
ΚΔΝΔ: 141, 156
ΝΔ: 187/1973
Σ: 24
(Απόσπασμα απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας)
- Διατάξεις
................................
.......5. Επειδή, ο Κώδιξ Δημοσίου Ναυτικού Δικαίου (ν.δ. 187/1973, Α. 261), στο Μέρος Τρίτο αυτού, που φέρει τον τίτλο "Αστυνομία λιμένων και παραλίων" (άρθρα 136 επ.), προσδιορίζει τις γενικές "αρμοδιότητες Διοικητικής Αστυνομίας" των Λιμενικών Αρχών (άρθρο 141), ρυθμίζει συναφή θέματα σε σχέση με τα καθήκοντα και τις αρμοδιότητες των Αρχών αυτών (άρθρα 142 έως 155), παρέχει νομοθετική εξουσιοδότηση για την έκδοση "αστυνομικών διατάξεων" (άρθρο 156) και προβλέπει "κυρώσεις κατά των παραβατών" των διατάξεων αυτών (άρθρο 157).
Ειδικότερα, το άρθρο 141 του ΚΔΝΔ ορίζει ότι "Αι Λιμενικαί Αρχαί, εν τη ενασκήσει της αστυνομικής αρμοδιότητος:
α) ρυθμίζουν την κίνησιν, την στάθμευσιν, την μεθόρμισιν και την αγκυροβολίαν, την ασφάλειαν, υγιεινήν, καθαριότητα και την τάξιν εν γένει εν τη περιφερεία των . . .
β) . . .", το δε άρθρο 156 του ιδίου Κώδικος, όπως αντικαταστάθηκε με το άρθρο 10 του ν. 1940/1991 (Α. 40), ορίζει ότι:
"Για την άσκηση των αρμοδιοτήτων Διοικητικής Αστυνομίας των Λιμενικών Αρχών εκδίδονται, αστυνομικές διατάξεις, με τον τύπο των γενικών και ειδικών κανονισμών λιμένων, ως εξής:
α) Οι γενικοί κανονισμοί λιμένων, που ρυθμίζουν κοινά για όλες τις Λιμενικές Αρχές θέματα, εκδίδονται από τον Αρχηγό Λιμενικού Σώματος, εγκρίνονται από τον Υπουργό δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και ισχύουν στις περιοχές ευθύνης όλων των Λιμενικών Αρχών της Χώρας.
β) Οι ειδικοί κανονισμοί λιμένων, που ρυθμίζουν τα σχετικά με τις ιδιομορφίες του κάθε λιμένα θέματα, που δεν ρυθμίζονται από το γενικό κανονισμό λιμένα, εκδίδονται από τις οικείες Λιμενικές Αρχές και μετά από γνώμη του Νομάρχη, εγκρίνονται από τον Υπουργό Εμπορικής Ναυτιλίας και δημοσιεύονται στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.
Οι ειδικοί κανονισμοί λιμένων ισχύουν μόνο στην περιοχή ευθύνης της Λιμενικής Αρχής, που τους εκδίδει.
Κατ' εξαίρεση, για τους ειδικούς κανονισμούς λιμένα, που εκδίδονται από το Κεντρικό Λιμεναρχείο Πειραιά, δεν απαιτείται γνώμη του Νομάρχη".
Από τις ανωτέρω διατάξεις προκύπτει ότι ο βάσει αυτών εκδιδόμενος ειδικός κανονισμός επιβάλλεται να προβλέπει και τις προϋποθέσεις και τους όρους αγκυροβολίας πλοίων στον οικείο θαλάσσιο χώρο, μη αποκειμένης της θεσπίσεως περί τούτου ρυθμίσεως στην ευχέρεια της κανονιστικώς δρώσης Διοικήσεως. Κατά την θέσπιση δε των σχετικών κανόνων και τη διαμόρφωση του περιεχομένου της ρυθμίσεως η Διοίκηση οφείλει να λαμβάνει πρόνοια για τα συνταγματικώς προστατευόμενα έννομα αγαθά, ιδίως δε για το περιβάλλον, η προστασία του οποίου αποτελεί, κατά το άρθρο 24 παρ. 1 εδάφιο πρώτο του Συντάγματος, "υποχρέωση του Κράτους και δικαίωμα του καθενός".
Ειδικότερα, εφ' όσον κατά κοινή πείρα, η αγκυροβολία πλοίων μπορεί να παραβλάπτει τα οικοσυστήματα του θαλάσσιου χώρου του λιμένα και της γειτονικής παράκτιας χερσαίας ζώνης, ιδίως εάν η τελευταία έχει και οικιστικό χαρακτήρα και να παρεμποδίζει άλλες δραστηριότητες (αλιεία, κολύμβηση κ.λπ.), ο ειδικός κανονισμός λιμένος επιβάλλεται να περιλαμβάνει οπωσδήποτε και ρύθμιση αποσκοπούσα στην προστασία των οικοσυστημάτων αυτών και των λοιπών εννόμων αγαθών (πρβλ. ΣτΕ 3048/1980).
Η ρύθμιση αυτή μπορεί, ενδεχομένως, να προβλέπει και ζώνες εντός του θαλάσσιου χώρου όπου απαγορεύεται απολύτως η αγκυροβολία πλοίων.
Ειδικός κανονισμός λιμένος, ο οποίος δεν περιλαμβάνει τέτοια ρύθμιση, είναι κατά τούτο, από της απόψεως αυτής, παράνομος (πρβλ. ΣτΕ 2234/2006 επταμ. κ.λπ.).
Μέχρι δε την θέσπιση τέτοιας ρυθμίσεως, η συστηματική αγκυροβολία πλοίων στον λιμένα απαγορεύεται, την τήρηση δε του απαγορευτικού αυτού κανόνα οφείλουν να επιβάλλουν οι Λιμενικές Αρχές, λαμβάνοντας, κατ' ενάσκηση των αρμοδιοτήτων που τους παρέχει το προαναφερθέν άρθρο 141 του ΚΔΝΔ, τα κατάλληλα μέτρα αποτροπής ή επιβάλλοντας την διακοπή κάθε παράνομης αγκυροβολίας πλοίου, με τη διατύπωση αντίστοιχου περιεχομένου διαταγών.
