Πρόκειται για το βιβλίο μιας ολόκληρης ζωής. Είναι η πορεία του Νίκου Γερακάρη από τη Μάνη της φτώχειας της δεκαετίας του ’40, στην Αθήνα του τσιμέντου, της σκληρής δουλειάς, αλλά και της επιτυχίας σε μεγάλες εφημερίδες, στον ηλεκτρονικό Τύπο και στο Γραφείο Τύπου της Εθνικής Τράπεζας.
Η προσωπική και οικογενειακή ιστορία ενός παιδιού και της οικογένειας του που φεύγουν κυνηγημένοι από τη Μάνη μέχρι τον Κορυδαλλό, την Αθήνα και τα χρόνια της επιτυχίας, του ρεπορτάζ και των γνωριμιών με μεγάλες προσωπικότητες απ΄ όλους τους χώρους. Αυτό είναι το θέμα του βιβλίου «Εσωτερικός μετανάστης» του Κορυδαλλιώτη γνωστού δημοσιογράφου και δικηγόρου Νίκου Γερακάρη, που εκτυλίσσεται παράλληλα με την ιστορία και τις περιπέτειες της μεταπολεμικής και μετεμφυλιακής Ελλάδας.
Ο Νίκος Γερακάρης γράφει για γεγονότα που έζησε από την παιδική του ηλικία, όταν η πολυμελής οικογένεια του ξεριζώθηκε από το ομηρικό χωριό της Μάνης Οίτυλο, έως και την αποχώρησή του από την Εθνική Τράπεζα στην οποία εργάστηκε, ως υπεύθυνος Τύπου, επί 28.5 χρόνια. Στο βιβλίου αναφέρονται πρόσωπα από πολλούς χώρους. Από το αθλητικό ρεπορτάζ και το ρεπορτάζ των υπουργείων Γεωργίας, Τουρισμού, Δικαιοσύνης, Εθνικής Άμυνας, όπου πέρασε αλλά και από το πολιτικό ρεπορτάζ που κάλυψε σε 10, συνολικά, ημερήσιες αθηναϊκές εφημερίδες και δύο της Θεσσαλονίκης.
Από τις σελίδες του παρελαύνουν επίσης ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ο Ανδρέας Παπανδρέου, ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης, ο Κώστας Σημίτη μέσα από δημοσιογραφικές αποστολές έως και πρόσωπα που απασχόλησαν κατά καιρούς, ευρύτατα, την κοινή γνώμη, όπως η εκδότρια της εφημερίδας «Καθημερινή» Ελένη Βλάχου, ο «εθνικός» δικαστής Γιάννης Ντεγιάννης, ο Γιώργος Καματερός με το «θαυματουργό» νερό του, Κώστας Λινοξυλάκης, ο καλύτερος κεντρικός οπισθοφύλακας και μεγάλος γόης, ο Μίμης Δομάζος, ο καλύτερος, κατά πολλούς, Έλληνας ποδοσφαιριστής όλων των εποχών), ο Γιώργος Σιδέρης, ο καλύτερος, επίσης κατά πολλούς, επιθετικός των τελευταίων δεκαετιών αλλά και ο Νίκος Μουντής, ο δολοφόνος της Αγγλίδας δημοσιογράφου Ανν Ντόροθυ Τσάπμαν) και πολλοί άλλοι.
Φυσικά δεν λείπουν οι εκτεταμένες αναφορές στον Κορυδαλλό, όπου μετά τον ξεριζωμό κατέληξε η οικογένεια, όπου τελικά επτά ψυχές «στεγάστηκαν» σε μια μισοτελειωμένη οικοδομή, που προοριζόταν για γηροκομείο, στο χώρο όπου σήμερα λειτουργούν οι Φυλακές. Σε συνθήκες τρισάθλιες, χωρίς και τα στοιχειώδη: ρεύμα, νερό, χώρους υγιεινής, θέρμανση, αποχέτευση κλπ.
