Πάνος Μπούσαλης, Παραμύθι,
Στίχοι-μουσική: Πάνος Μπούσαλης,
Τυχόν ομοιότητες με πρόσωπα και πράγματα είναι συμπτωματικές..
Ήταν μια χώρα μαγική, έξω από τους χάρτες
που δυστυχώς στηρίζονταν πάνω σε ξένες πλάτες
άλλοτε είχε βασιλείς, κι άλλοτε βουλευτάδες
που κάνανε χρυσές δουλειές με ξένους αφεντάδες
του κόσμου τρώγανε το βιος
και το ευχαριστιόνταν,
έφταιγε όμως κι ο λαός
όρθιος που κοιμόταν
και πέρασαν σιγά σιγά
στων ξένων τα πλοκάμια
οι παραλίες, τα βουνά,
τα δάση, τα ποτάμια...
και ψάχναν οι πολιτικοί
στα άχυρα τον ψύλλο
κι είχαν την πίτα ιδιωτική
και νηστικό το σκύλο
πέρασαν χρόνια δίσεκτα
κι ο σκύλος κοκκαλιάρης
με την ουρά του μάλωνε
γιατ' ήτανε ψωριάρης
μα θε κι αυτός να ξυπνηθεί
μα θέλει να λυσάξει
από το κόκκαλα να βγει
να βγει και να ουρλιάξει
χαίρε ω χαίρε λευτεριά
χαίρε ελευθερία
χαίρε να ζήσουν τα παιδιά
σε άλλη κοινωνία
