Μετά το πάρτυ των εφοπλιστών στα "προστατευόμενα νερά της Λακωνίας" με τα κλειστά ais τώρα σειρά έχει και "Πλοίο - Τέρας: Η μάστιγα των ωκεανών", για το οποίο το ais φαίνεται πως έκλεισε από προχθές μέσα στον όρμο Βοιών, μπροστά από το τοπικό Λιμεναχείο, μεταξύ Ελαφονήσου και Νεάπολης σε Ελληνικά χωρικά ύδατα!!!
Τα 20 Πλοία Τέρατα έχουν καταφέρει να έχουν καταστρέψει θάλασσες και θάλασσες σε μακρινούς ωκεανούς αλλά τώρα βρίσκονται στα νερά μας... ενώ σύμφωνα με το Left.gr ανάμεσα στα 20αυτά τέρατα υπάρχει κι ένα ελληνικών συμφερόντων...
(ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕ ΝΕΟΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ ΑΠΟ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΚΥΡΙΑΚΟ ΚΑΣΣΗ)
Η θάλασσα αντρειεύεται
κι όλο παλεύει με τους βράχους
έτσ' αντρειεύομαι κι εγώ
κι όλο παλεύω με τους Βλάχους
και τα βουνά αντρειεύονται
κι όλο παλεύουν με τα χιόνια
ετσά κι εγώ με τους οχτρούς
θα αντρειεύομαι αιώνια
και η Τουρκιά δεν πάτησε,
σ' ούλη της Μάνης τα χωριά
τί άλλο καλό δε μάθαμε,
πιο κάλιο από την λευτεριά.
(ΑΠΟΔΟΣΗ ΣΕ ΠΑΛΑΙΟΜΑΝΙΑΤΙΚΗ ΔΙΑΛΕΚΤΟ)
Χη σάλασ' αντουρεύζεταϊ / Χένελλα, Χένελλας
Κάι παλεύεϊ με του βράχους /Χούσιουτα, Χούσιουτας
Έτσ' αντουρεύγουμαϊ τσάι `γου /Χένελλα, Χένελλας
Κάι παλεύου με του Βλάχους / Χούσιουτα, Χούσιουτας
Κάι τα βουνά αντουρεύγοντάϊ /Χένελλα, Χένελλας
Κάι παλεύου με τα ισόινια / Χούσιουτα, Χούσιουτας
Έτσα τσάι `γου με τους εχτρούς / Χένελλα, Χένελλας
Σ' αντουρεύγουμάϊ αϊούϊνα / Χούσιουτα, Χούσιουτας
Κάι η Τουϊρτσά έμ' πάτηζε /Χένελλα, Χένελλας
Σ' ούλη τη Μάνης τα χουϊρά /Χούσιουτα, Χούσιουτας
Τι άλλο καλό ε μάσαμε /Χένελλα, Χένελλας
Πεϊό κάλ' απ' τη λευτεϊρά /Χούσιουτα, Χούσιουτας.
Το τραγούδι περιέχεται και στις δύο αποδόσεις στο CD "Μανιάτικα".
Χένελλα ή Χένελλας σημαίνει "Ελλάς".
Χούσιουτα ή Χούσιουτας σημαίνει "τιμή μου".
Βλάχους, ακόμα και σήμερα οι Μανιάτες συνηθίζουν να αποκαλούν υποτιμητικά
όλους τους υπόλοιπους Έλληνες, όσους δηλαδή δεν είναι Μανιάτες.
Από την Δ.Ε.Υ.Α. Σπάρτης ανακοινώνεται πως αύριο, Πέμπτη 5/2/2015, θα γίνει γενική διακοπή νερού από τις 9.00 το πρωί μέχρι τις 3.00 το μεσημέρι λόγω συνδέσεων του νέου κεντρικού αγωγού ύδρευσης από τον εργολάβο του έργου: "Αντικατάσταση εσωτερικού δικτύου Σπάρτης".
Κανόνες υγιεινής και προστασίας.
Σε τέτοιες περιπτώσεις διακοπής νερού καλό είναι να φροντίσουμε γαι την αποθηκεύση ικανής ποσότητας πόσιμου νερού ώστε να μην πιούμε από το δίκτυο πριν περάσουν τουλάχιστον 24 από την επαναφορά του νερού στο δίκτυο.
Συγκεκριμένα, καθώς το δίκτυο βρίσκεται εν λειτουργία, είναι συνεχώς υπό πίεση κι έτσι αν υπάρχουν πιθανές διαρροές αυτές είναι προς τα έξω.
Κατά την διακοπή το δίκτυο αδειάζει προοδευτικά και αντίστοιχα αυξάνει η υποπίεση κι έτσι όπου κι άμα υπάρχουν "τρυπούλες" μετατρέπονται σε από διαρροές σε εισρροές...
Έτσι λοιπόν μην γνωρίζοντας σε τι γειτονεύουν και με τι επικοινωνούν πιθανόν τα δίκτυα κάτω από τη γη, είναι καλό να μην πιούμε νερό από το δίκτυο μετά την επαναφορά του για 24 ώρες μετά την πλήρωση του.
ΤΟ ΓΕΦΥΡΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ & ΤΑ ΔΑΣΗ ΠΟΣΕΙΔΩΝΙΑΣ ΤΗΣ ΛΑΚΩΝΙΑΣ
Θα μείνει κι αυτό ένα μεγάλο γιατί;
ΜΕΡΟΣ 1ο:
απόσπασμα από το ντοκιμαντέρ του Νίκου Παπαθανασίου
ΤΑ ΓΕΦΥΡΙΑ ΤΗΣ ΗΠΕΙΡΟΥ ...περιμένοντας το θάνατο (2004)
έρευνα-παρουσίαση: Σπύρος Μαντάς
αφήγηση-σκηνοθεσία: Νίκος Παπαθανασίου
Ένα γεφύρι, μια ντροπή..!
Το γεφύρι της Πλάκας στην Ήπειρο, κάτω απ' τα Τζουμέρκα, πάνω από τον Άραχθο, το μεγαλύτερο μονότοξο πετρογέφυρο στα Βαλκάνια, κινδυνεύει...
Από το 1863 αρχίζει η περιπέτειά του, που τελικά κατέληξε στο θεμέλιωμά του. Φτωχοί άνθρωποι πέτυχαν το ακατόρθωτο και δίκαια μέχρι και σήμερα καμαρώνουν...
Από το 1996, που η ΔΕΗ αποφασίζει τη δημιουργία ενός ακόμη υδροηλεκτρικού φράγματος προμηνύοντας το πνίξιμό του, αρχίζει το χρονικό της ντροπής. Ακόμη συνεχίζεται...
Από τη μια μεριά, οι αδίστακτοι -γνωστοί πια χωρίς μάσκες-, αυτοί που δεν σέβονται ούτε καν τις αποφάσεις του Συμβουλίου της Επικρατείας...
Από την άλλη, οι αρκετοί, που ο χρόνος -και ο πόνος για τούτον τον τόπο- θα τους αυξάνει συνεχώς. Που ψάχνουν ακόμη διαφορετικές όχθες, που ενσωματώνουν στον επιούσιο και την ψυχή τους, που νιώθουν την αξία τού κάθε ΟΧΙ εμπρός στην κατάφαση του κατήφορου...
Οι τελικοί νικητές -σήμερα ηθικά, αύριο παντού- είναι γνωστοί. Πάντα έτσι γινόταν. Το θέμα είναι, έως τότε, να λιγοστέψουμε τις απώλειες.
Το γεφύρι της Πλάκας πρέπει να ζήσει.
Να μείνει, ζεύξη με το απέναντι και το διαφορετικό...
Να μην μείνει, κι αυτό, ένα μεγάλο γιατί...
Σπ. Μαντάς
ΜΕΡΟΣ 2ο:
Στον προστατευόμενο όρμο Βοιών όπου για λόγους προστασίας για τα "δάση ποσειδωνίας" έχει απαγορευθεί έως και η αλιεία με συρόμενα αλιευτικά εργαλεία, γίνεται ακόμη μεγαλύτερη ζημία από τις άγκυρες και καδένες των πλοίων που ποντίζονται ανενόχλητες καθημερινά... παρά τις αντόστοιχες απαγορεύσεις και περιορισμούς...
Σύμφωνα με το Αρ. Πρωτ.6611/267-275 του 2011 έγγραφο του ΥΠΤΠ έχει απαγορευτεί η αγγυροβολία πλοίων... σε απόσταση μικρότερη των 2 νμ από τις ακτές του Όρμου Βοιών.
Εδώ ένα από τα χιλιάδες (ναι χιλιάδες, πλέον) φρικτά παραδείγματα καταστροφής του προστατευόμενου Δάσους Ποσειδωνίας όπου στα 0,9νμ (1666 μέτρα) αγκυροβολεί ένα τέρας...
Σοβαρό ερώτημα, βέβαια, προκαλεί από που πηγάζει η εξουσία του Λιμενάρχη Νεάπολης Βοιών, ενός στρατιωτικού δηλαδή για ελεύθερη δημόσια εθνική περιοχή, και αποφασίζει για αγκυροβολία σε τόπο με "θαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας" που αποτελούν προστατευόμενους οικοτόπους, θεμελιώδους σημασίας για την υγεία και την παραγωγικότητα των θαλάσσιων οικοσυστημάτων της Μεσογείου, και των οποίων η προστασία τους πρεέπι να αποτελεί σημαντική προτεραιότητα για όλους μας;
Ίσως όταν μετά της περίεργης αδιαφορίας έχει πέσει το γεφύρι της Πλάκας να μπορέσουν οι επενδυτές να πράξουν τις ορέξεις τους... και αντίστοιχα όταν με τις καδένες και τις άγκυρες θα έχουν ξεπατώσει τα θαλάσσια λιβάδια ποσειδωνίας η περιοχή πλέον θα πάψει να αποτελεί "τόπο προστασίας"κι έτσι θα μπορεί να καταλήξει και νόμιμα περιοχή επισκευών και υφαλοκαθαρισμών πλοίων.... αν και επειδή το νόμιμον έχει και κόστος ίσως όχι έτσι ακριβώς...
