Διαβάστε στο UNFOLLOW Ιουλίου (τεύχος 31) που κυκλοφορεί στα περίπτερα: «Νόμος είναι το δίκιο της καθαρίστριας!», άρθρο του Νίκου Μπογιόπουλου.
Επί τόσα χρόνια τώρα, οι κυβερνώντες λένε: «Όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα». Όταν όμως ήρθε η ώρα να εφαρμόσουν μια δικαστική απόφαση για να γυρίσουν οι καθαρίστριες στη δουλειά τους, φρόντισαν να προσφύγουν ξανά. Μέχρι η δικαστική απόφαση να τους βολεύει.
Διαβάστε στο UNFOLLOW 31: «Μιλούν για “νομιμότητα”. Μιλούν για “σεβασμό στο Σύνταγμα”. Και φυσικά δεν αντέχουν ούτε το άκουσμα του συνθήματος “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”. Είναι αυτοί που με κάθε τους κίνηση, κάθε τους πράξη, κάθε τους απόφαση επιβάλλουν ως “νόμο” το “δίκιο” του κεφαλαιοκράτη. Βγάζουν «παράνομες» ακόμα και τις δικαστικές αποφάσεις! Στέλνουν στα δικαστήρια τους εργάτες. Κηρύττουν τις απεργίες παράνομες».
Υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη;
Γιατί κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για το κόστος των έργων του δημοσίου που πληρώνει ο ελληνικός λαός;
Γιατί κανείς δεν απολογείται για τα έξοδα των δρόμων-καρμανιόλες, για τα πωλητήρια στην περιουσία του ελληνικού λαού, για το κόστος της Ολυμπιάδας, για τα ΜΜΕ της διαπλοκής;
Μα μπορεί να υπάρξει ίσο δίκαιο μεταξύ άνισων ανθρώπων;
Διαβάστε στο UNFOLLOW 31: «Οι ίδιοι δεν τηρούν ούτε τα αναγκαία προσχήματα, έστω και της κατ’ επίφαση δημοκρατίας αστικού τύπου, της κατά Μοντεσκιέ δηλαδή “διάκρισης των εξουσιών”». Αυτή είναι η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη τους! Είναι οι εκπρόσωποι αυτού του πολιτικού συστήματος που ισχυρίζονται ότι «η Δικαιοσύνη τους είναι ανεξάρτητη», αλλά οι νόμοι είναι δικοί τους και έχουν φροντίσει να είναι κομμένοι και ραμμένοι, για την εξυπηρέτηση της τάξης τους.
Επί τόσα χρόνια τώρα, οι κυβερνώντες λένε: «Όποιος έχει στοιχεία να πάει στον εισαγγελέα». Όταν όμως ήρθε η ώρα να εφαρμόσουν μια δικαστική απόφαση για να γυρίσουν οι καθαρίστριες στη δουλειά τους, φρόντισαν να προσφύγουν ξανά. Μέχρι η δικαστική απόφαση να τους βολεύει.
Διαβάστε στο UNFOLLOW 31: «Μιλούν για “νομιμότητα”. Μιλούν για “σεβασμό στο Σύνταγμα”. Και φυσικά δεν αντέχουν ούτε το άκουσμα του συνθήματος “νόμος είναι το δίκιο του εργάτη”. Είναι αυτοί που με κάθε τους κίνηση, κάθε τους πράξη, κάθε τους απόφαση επιβάλλουν ως “νόμο” το “δίκιο” του κεφαλαιοκράτη. Βγάζουν «παράνομες» ακόμα και τις δικαστικές αποφάσεις! Στέλνουν στα δικαστήρια τους εργάτες. Κηρύττουν τις απεργίες παράνομες».
Υπάρχει ανεξάρτητη δικαιοσύνη;
Γιατί κανείς δεν έχει λογοδοτήσει για το κόστος των έργων του δημοσίου που πληρώνει ο ελληνικός λαός;
Γιατί κανείς δεν απολογείται για τα έξοδα των δρόμων-καρμανιόλες, για τα πωλητήρια στην περιουσία του ελληνικού λαού, για το κόστος της Ολυμπιάδας, για τα ΜΜΕ της διαπλοκής;
Μα μπορεί να υπάρξει ίσο δίκαιο μεταξύ άνισων ανθρώπων;
Διαβάστε στο UNFOLLOW 31: «Οι ίδιοι δεν τηρούν ούτε τα αναγκαία προσχήματα, έστω και της κατ’ επίφαση δημοκρατίας αστικού τύπου, της κατά Μοντεσκιέ δηλαδή “διάκρισης των εξουσιών”». Αυτή είναι η «ανεξάρτητη» δικαιοσύνη τους! Είναι οι εκπρόσωποι αυτού του πολιτικού συστήματος που ισχυρίζονται ότι «η Δικαιοσύνη τους είναι ανεξάρτητη», αλλά οι νόμοι είναι δικοί τους και έχουν φροντίσει να είναι κομμένοι και ραμμένοι, για την εξυπηρέτηση της τάξης τους.