Πέμπτη 26 Μαρτίου 2015

Πιστεύεις πως η περιφέρεια ή ο δήμος σου στη Λακωνία θα έπρεπε να έχει κάτι τέτοιο;

Πιστεύεις πως η περιφέρεια ή ο δήμος σου στη Λακωνία θα έπρεπε να έχει κάτι τέτοιο;

Σάββατο 21 Μαρτίου 2015

Καταγγελία για το θάνατο 22χρονου φαντάρου στη Σπάρτη


Την εγκληματική αμέλεια παροχής ιατρικής φροντίδας σε 22χρονο φαντάρο στο κέντρο νεοσύλλεκτων στη Σπάρτη, που οδήγησε τελικά στο θάνατο του νεαρού, καταγγέλλει ο Νίκος Αργυρίου από το Δίκτυο Αλληλεγγύης Στρατευμένων, μιλώντας στο Κόκκινο και τον Σπύρο Γεράρδη.

Όπως αναφέρει ο Νίκος Αργυρίου, η είδηση του θανάτου του νεαρού φαντάρου έφτασε στο Δίκτυο Αλληλεγγύης την Τετάρτη το βράδυ, μέσα από μηνύματα αγανακτισμένων συναδέλφων του.

Σύμφωνα με το ιστορικό που παραθέτει, ο νεαρός φαντάρος παρουσιάστηκε αρχικά στην Τρίπολη, πήγε στο Γύθειο και στη συνέχεια περίμενε τη μετάθεσή του στο ΚΕΝ Σπάρτης για να φύγει για την παραμεθόριο. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Σπάρτη, ο νεαρός ασθένησε και ενώ πονούσε και η υγεία του παρουσίαζε διαρκή επιδείνωση και έκανε εκκλήσεις προκειμένου να αντιμετωπιστεί η κατάστασή του με πιο σοβαρό τρόπο, το μόνο που έκανε η μονάδα του ήταν να τον βγάλει ελεύθερο υπηρεσίας για δέκα μέρες. Όταν πια η κατάστασή του έγινε δραματική, συνεχίζει η καταγγελία του κ.Αργυρίου σύμφωνα με μαρτυρίες, ο νεαρός φυγαδεύτηκε, χωρίς παραπεμπτικό, στο 401 στρατιωτικό νοσοκομείο στην Αθήνα, με ΚΤΕΛ! Εκεί μπήκε αμέσως στην εντατική, αλλά δυστυχώς ήταν ήδη πολύ αργά και δυστυχώς το παιδί κατέληξε 5 μέρες μετά.

Το Δίκτυο Αλληλεγγύης Στρατευμένων ζητά από το ΓΕΣ να απαντήσει στα αμείλικτα ερωτήματα που προκύπτουν, για το πώς έφτασε στο θάνατο ο νεαρός φαντάρος.

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015

Σε δίκη, Τατούλης - Νικολάκου
για παράβαση καθήκοντος

Στο εδώλιο του κατηγορουμένου του Τριμελές Πλημμελειοδικείου Καλαμάτας είναι να καθίσουν σήμερα, Τετάρτη 18 Μαρτίο,υ ο Περιφερειάρχης Πελοποννήσου Πέτρος Τατούλης και η Αντιπεριφερειάρχης Ντ. Νικολάκου, μετά από μήνυση της "Ε" για παράβαση καθήκοντος.
Η μήνυση κατατέθηκε για τον αυθαίρετο επί διετία αποκλεισμό της εφημερίδας από τις προβλεπόμενες από το νόμο 3548/07 καταχωρίσεις, τον οποίο είχαν επιβάλει με τις πολιτικές τους ιδιότητες οι κατηγορούμενοι.

Ο νόμος προβλέπει ίση κατανομή των δημοσιεύσεων, ενώ ο Π. Τατούλης και η Ντ. Νικολάκου δεν έδιναν καμμία στην "Ε", σε μια προσπάθεια οικονομικής εξόντωσης της εφημερίδας για την αυστηρή κριτική που τους ασκούσε και τους ασκεί μέχρι σήμερα.

Τρίτη 17 Μαρτίου 2015

17η Μαρτίου, το Τραγούδι της Επανάστασης

"Τραγούδι της Επανάστασης'' Αρεόπολη - Μάνη 16/3/12

Σημαντικός ρόλος των Λακώνων στη μεγάλη επανάσταση του 1821

Το Μάρτη μήνα ο Ελληνισμός όπου κι αν βρίσκεται γύρω στον κόσμο γιορτάζει την επέτειο της μεγάλης ελληνικής επανάστασης του 1821. Λίγο-πολύ όλοι γνωρίζουνε την ιστορία, όπως τη διαβάσανε στα επίσημα σχολικά βιβλία. Αυτή η ιστορία όμως, για λόγους που δε θα σχολιάσουμε εδώ, ίσως να μην αναγνωρίζει την πραγματική συνεισφορά του Λάκωνα αγωνιστή.

Η Φιλική Εταιρία πράγματι αμφέβαλε ότι η επανάσταση θα είχε την επιτυχία που είχε δίχως τους Σπαρτιάτες αφού η θρυλική Μάνη, ο επιβλητικός Ταύγετος κι ο αλύγιστος Πάρνωνας ήταν τα λημέρια της Κλεφτουριάς. Εκτός από τους ντόπιους πρωτοκλέφτες όπως τους Δουράκιδες, τον Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, τον Πέτρο Αναγνωστόπουλο, τον Νικολόπουλο και τους Γιατρακαίους φιλοξενούσαν κι άλλους φημισμένους κλέφτες σαν τον Ανδρούτσο, τους Κολοκοτρωναίους και τον Σταματελόπουλο. Με άλλα λόγια σχεδόν ολόκληρη τη μοραΐτικη κλεφτουριά.

Όλοι αυτοί κάτι θα πρέπει να δίδαξαν στους ντόπιους: πως τη λευτεριά να ποθούν, πως να τη διεκδικούν και πώς μονάχοι τους να την αποχτούν όταν ερχότανε η ώρα. Ήτανε έτοιμοι. Κάθε χωριό είχε ομάδα αγωνιστών και ομαδάρχη ενώ τα μεγαλύτερα είχανε μέχρι πέντε. Περιμένανε το σύνθημα που αργούσε να έρθει. «Το Μάρτη ξεκινάει ο αγώνας», είχε διαδοθεί από στόμα σε στόμα. Αυτοί όμως δεν είχαν υπομονή κι αρχίσανε να προκαλούνε τους Τούρκος καταχτητές πως ή ώρα ήρθε να φύγουνε. Οι Τούρκοι, πανικοβλημένοι πλέον, ήδη ετοιμάζονταν να φύγουν για πιο ασφαλές τόπους. Ο καιρός πέρναγε. Πέρασε το πρώτο δεκαπενθήμερο του Μάρτη και ακόμα το σύνθημα δεν είχε έρθει.

Η υπομονή έχει και όρια. Δε βαστάγανε πια. «Εμείς ξεκινάμε,» λένε, «δεν πάει άλλο.» Ήταν καιρός! Το Σάββατο, 17 του Μάρτη 1821, στην Τσίμοβα, σημερινή Αρεόπολη, της Μάνης, που ήτανε μαζεμένοι κάμποσοι καπεταναίοι, βάλανε τον παπά του χωριού να ευλογήσει τα άρματα και ορκιστήκανε με τον τιμημένο όρκο των προγόνων τους, «Νίκη ή Θάνατο!» Αμέσως ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης και ο Γιατράκος ξεκινάνε για το Μιστρά ενώ ο Πετρόμπεης μαζί με τον φιλοξενούμενο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη και 2000 άνδρες, όπως μαρτυράει το παρακάτω τραγουδάκι, τραβάνε για την Καλαμάτα.

«Μη μεί__, μωρέ, μη μείνει Τούρκος στο Μοριά
κι ούτε στο γκόσμο όλο
Μπροστά πάει ο Πετρόμπεης
πίσω ο Κολοκοτρώνης
και κοντά ο Παπαζώλης
και παραπίσω οι Έλληνες
με τα σπαθιά στα χέρια»

Έξι μόνο μέρες αργότερα, την Παρασκευή 23 του Μάρτη, οι Τούρκοι παραδίνουνε την Καλαμάτα. Την ίδια μέρα οι Έλληνες κάμανε την πρώτη Γερουσία και με επίσημο έγγραφο γνωστοποιούν την ευρύτερη Ευρώπη ο ελληνικός λαός κάνει επανάσταση. Από κει ο Πετρόμπεης πάει για το Ναβαρίνο κι ο Κολοκοτρώνης με 30 δικούς του και 270 Σπαρτιάτες που του δάνεισαν οι Μανιάτες φεύγει για την Αρκαδία. Βλέπουμε, άρα, οι πρώτοι αγωνιστές του Κολοκοτρώνη ήτανε Σπαρτιάτες.

Στο μεταξύ βλέποντας τον κίνδυνο οι Τούρκοι της Λακωνίας τρέπουν σε ομαδική φυγή. Κάπου 2500 πάνε στη Τρίπολη και 1500 από τα Βαρδουνοχώρια τρέχουν στη Μονεβασιά. Τους ακολούθησε κατά πόδι ο Πίερος Γρηγοράκης και σε συνεργασία με τους ντόπιους καπεταναίους Δρίβα, Κουφαντάκη, Κρανδή και τον Τσάκωνα Γιωργάκη Μιχαλάκη τους έκλεισε μαζί με τους εκεί Τούρκους, στο σύνολο 4000, στο Κάστρο. Έτσι, την Τρίτη, 20 του Μάρτη 1821, τρεις μόνο μέρες μετά από τον όρκο στην Τσίμοβα η Λακωνία ήτανε ήδη ελεύθερη.

Την Κυριακή 25 του Μάρτη φτάσανε στα Βέρβενα της Αρκαδίας οι Λάκωνες καπεταναίοι και κάνανε το πρώτο οργανωμένο στρατόπεδο. Ένας από τους διοργανωτές και συντηρητής του στρατοπέδου αυτού ήτανε ο Παναγιώτης Κρεβαττάς. Ανάμεσα στους συνιδρυτές ήταν και ο Καπετάν Πέτρος Αναγνωστόπουλος-Μπαρμπιτσιώτης. Καπεταναίοι από το στρατόπεδο αυτό πήρανε μέρος, δίχως πληρωμή, σχεδόν σε όλες τις μάχες όχι μονάχα στο Μοριά αλλά και στην Στερεά Ελλάδα και την Εύβοια. Λόγω χώρου δε θα κατονομαστούνε εδώ οι γενναίοι αυτοί καπεταναίοι. Αξίζει, όμως, να αναφερθεί ανάμεσά τους ήταν και μια γυναίκα, μια Λακώνισσα, που οι ιστορικοί την έχουν αδικαιολόγητα αγνοήσει. Πρόκειται για την καπετάνισσα Κωνσταντίνα, κόρη του Ζαχαριά Μπαρμπιτσιώτη, αναγνωρισμένου προδρόμου της μεγάλης ελληνικής επανάστασης. Την ηρωίδα Κωνσταντίνα τη βρίσκομαι να καθοδηγεί την ομάδα της σε πολλά πεδία μάχης περιλαμβάνοντας τη σύγκρουση στο Δυράχι, και την πολιορκία της Μεθώνης και της Κορώνης. Μέχρι την Πάτρα λένε είχε φτάσει.

Έτσι όπως βλέπουμε η μεγάλη ελληνική επανάσταση του 1821 ξεκίνησε από τη Λακωνία, από την αβάσταχτη πίεση του απλού ραγιά και της κλεφτουριάς που δρούσε στη Μάνη, στον Ταύγετο και τον Πάρνωνα. Την Κυριακή, 25 του Μάρτη 1821, οχτώ μέρες μετά από την ευλογία των όπλων από τον απλό παπά της Τσίμοβας, ο μητροπολίτης Παλαιών Πατρών Γερμανός έκανε το ίδιο στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου στα Καλάβρυτα της Πάτρας και ύψωσε το λάβαρο της επανάστασης. Οι δε Πατρινοί αγωνιστές δεν εκκλησιαστήκανε τη μέρα κείνη ούτε πήραν μέρος στην συγκέντρωση στην πλατεία. Αυτοί ήτανε ασχολημένοι σε πολεμικές συγκρούσεις με τους καταπιεστές και στην πολιορκία των Τούρκων στο κάστρο, ενώ το λάβαρό τους, κι αυτό, το είχανε υψώσει στη δεξαμενή της Πάτρας. Στο μεταξύ οι Λακεδαιμόνιοι, αφού η Λακωνία ήταν πλέον απελευθερωμένοι, ενίσχυαν τον αγώνα όπου χρειαζότανε περισσότερο.

Χρήστος Γ Βλάχος από το Παλλακωνικό Δελτίο

Περισσότερες πληροφορίες θα βρείτε στα εξής βιβλία από τη δανειστική βιβλιοθήκη του συλλόγου:
Κολοκτοτρώνης Θ, Απομνημονεύματα και Ανέκδοτα
Ματθαίος Ν, Ο Πρωτοκλέφτης Ζαχαριας
Δούκας Π, Η Σπάρτη δια μέσω των αιώνων
Φωτόπουλος Α, Οι Γιατράκοι του 1821

Δευτέρα 16 Μαρτίου 2015

ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ
ΣΥΓΧΡΟΝΟΙ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ

ΣΕ ΚΑΛΟ ΔΡΟΜΟ Η ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΩΤΗΡΙΑΣ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΑΠΟ ΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥΣ ΕΙΣΒΟΛΕΙΣ ΤΗΣ ΑΠΑΤΗΣ ΤΩΝ «ΑΙΟΛΙΚΩΝ ΠΑΡΚΩΝ» 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 - 17 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015:

****************************************************

ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821

***************************************************

«Όσοι το χάλκεον χέρι
βαρύ του φόβου αισθάνονται,
ζυγόν δουλείας, ας έχωσι·
θέλει αρετήν και τόλμην
η ελευθερία.» (Ανδρέας Κάλβος)

Η 17η ΜΑΡΤΙΟΥ 1821 ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΓΙΑ ΤΗ ΣΩΤΗΡΙΑ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ --------------------------- ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» ΜΑΣ ΚΑΛΕΙ ΝΑ ΠΟΥΜΕ:
- ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΑΝΕΜΟΓΕΝΝΗΤΡΙΕΣ
- ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΥΠΟΔΟΥΛΩΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ ΤΗΣ ΜΑΝΗΣ


Συμπατριώτες, φίλοι και φίλες της Μάνης.
Τα αδούλωτα βουνά της Μάνης που γέννησαν και άνδρωσαν το «ΝΙΚΗ Ή ΘΑΝΑΤΟΣ» απειλούνται. Η Μάνη απειλείται από σύγχρονους κατακτητές που θέλουν να την λεηλατήσουν και να την ερημώσουν εγκαθιστώντας ένα «δάσος» ανεμογεννήτριες σε όλο το μήκος της κορυφογραμμής της μανιάτικης χερσονήσου που θα αλλοιώσουν πλήρως τον χαρακτήρα και τη φυσιογνωμία της.

Εχει ήδη ξεκινήσει η εφαρμογή των σχεδίων λεηλασίας και βιασμού των βουνών, της καρδιάς και της ψυχής της ανυπότακτης Μάνης με την έκδοση αδειοδοτήσεων από το ΥΠΕΚΑ και τη ΡAE για εγκατάσταση 95 ανεμογεννητριών βιομηχανικού τύπου και γιγαντιαίων διαστάσεων, ύψους 120 μέτρων, με πτερύγια διαμέτρου 70 μέτρων. Επί της ουσίας μιλάμε για 95 εργοστάσια ακριβώς επάνω από το κεφάλι μας, με εκ του νόμου δυνατότητα να φτάσουν τα 217. Από τα 95 αυτά εργοστάσια τα 44 βρίσκονται ένα βήμα από την οριστική εγκατάστασή τους.

Οι πρώτες υπουργικές αποφάσεις για εγκατάσταση δύο «αιολικών πάρκων» εκδόθηκαν τον Μάρτιο του 2012. Αμεση ήταν η αντίδραση των Μανιατών, συλλόγων και φορέων της Μάνης, με προσφυγή στο Συμβούλιο της Επικρατείας που αναμένεται να εκδικαστεί τον Μάιο του 2014. Η αίτηση ακυρώσεως συντάχθηκε και προωθείται από ομάδα Μανιατών δικηγόρων, εν ονόματι 21 εξωραϊστικών και 3 τοπικών περιβαλλοντικών συλλόγων της Μάνης, 4 περιβαλλοντικών οργανώσεων εθνικής εμβέλειας, όπως η Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία, η Ενωση Απανταχού Μανιατών, η Παλλακωνικής Ομοσπονδία, η Ενωση Ξενοδοχείων Λακωνίας, καθώς και 1.150 ιδιωτών, πολλοί με ιδιοκτησίες στα βουνά της Μάνης. Επίσης το Τμήμα Πελοποννήσου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδος έχει εκφράσει την κατηγορηματική του αντίθεση στην τοποθέτηση ανεμογεννητριών στη Μάνη, ενώ ανάλογη τοποθέτηση έχει κάνει και το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος.

Η καταστροφική αυτή παρέμβαση είναι ήδη ορατή. Ενα μικρό δείγμα είναι η κατακρεούργηση των βουνοπλαγιών με την παράνομη διάνοιξη ψευδεπίγραφων «δασικών» και «αγροτικών» δρόμων, που όλως... τυχαίως οδηγούν στα υπό αδειοδότηση «αιολικά πάρκα». Είναι θλιβερό το γεγονός ότι βρέθηκαν κάποιοι πρόθυμοι δημόσιοι λειτουργοί, ν' ανοίξουν κερκόπορτες και να στρώσουν το έδαφος για τους σύγχρονους κατακτητές, δαπανώντας δημόσιο χρήμα και πόρους των ευρωπαϊκών προγραμμάτων για τη διάνοιξη, στην ουσία ιδιωτικών, δρόμων μήκους δεκάδων χιλιομέτρων που οδηγούν στις ξερές βουνοκορυφές της Μάνης. Ο δόλος είναι προφανής και πρέπει να ελεγχθούν γι' αυτό. Και θα ελεγχθούν.

Τυχόν υλοποίηση των σχεδίων τους θα σημάνει για τη Μάνη:
- Αλλοίωση του ενιαίου φυσικού περιβάλλοντος. Βιασμό της αρχιτεκτονικής του μανιάτικου τοπίου. Η Μάνη είναι ένα ανοιχτό μουσείο, με 96 παραδοσιακούς οικισμούς από τους 118 της Πελοποννήσου.

- Καταστροφή του οικοσυστήματος με την παγίδευση και τον αφανισμό των αποδημητικών και ενδημικών πτηνών. Μείωση της κυνηγετικής δραστηριότητας και της κτηνοτροφίας λόγω περιορισμού των βοσκοτόπων. Πυρκαγιές από βλάβες των ανεμογεννητριών και ατυχήματα από θραύσεις πτερυγίων λόγω ισχυρών ανέμων.

- Απώλεια του χαρακτηρισμού ως Ζώνη Ειδικής Προστασίας (NATURA) της ΕΕ και καταστροφή της πλούσιας ορνιθοπανίδας και χλωρίδας. Η Μάνη αποτελεί το κύριο πέρασμα και σταθμό των μεταναστευτικών πουλιών στο μεγάλο ταξίδι τους από την Ευρώπη προς τον Νότο και αντίστροφα.

- Κίνδυνοι για την υγεία, από κραδασμούς και υπόκωφους θορύβους (σύνδρομο των ανεμογεννητριών), μεταφερόμενων με τον άνεμο. Εκπομπή επικινδύνων ρύπων στην ατμόσφαιρα και παραγωγή ηλεκτρομαγνητικών πεδίων περιμετρικά των αγωγών και των ανεμογεννητριών και ενδεχόμενη ρύπανση του εδάφους.

- Υποβάθμιση του τουριστικού προϊόντος. Συνολική απαξίωση του τόπου και των περιουσιακών στοιχείων των Μανιατών (σπίτια, επιχειρήσεις, εστιατόρια, ξενοδοχεία κλπ).

- Αρπαγή της περιουσίας των Μανιατών στους χώρους εγκατάστασης ανεμογεννητριών διά της μεθόδου της κηρύξεως των περιοχών ως «δασικών» εκτάσεων, όπως το Μακρυλάκωμα και ο Προφήτης Ηλίας.

Η ολοκλήρωση των σχεδίων αυτών θα οδηγήσει στην καταστροφή και τον αφανισμό της Μάνης, στην εκδίωξη των ανθρώπων της και στην μετατροπή της σε μια ερημοποιημένη βιομηχανική περιοχή. Θα ακυρωθεί έτσι η όποια τουριστική ανάπτυξη και η Μάνη, που όλοι αγαπήσαμε, θα φαντάζει σαν μια «χαμένη πατρίδα» που θα την θυμόμαστε μόνο μέσα από φωτογραφίες.

Aυτό που πάει να γίνει δεν έχει καμία σχέση με ανάπτυξη. Άλλωστε ούτε θέσεις εργασίας θα δημιουργηθούν τοπικά, ούτε μια κιλοβατώρα θα πάει στην περιοχή. Ομως, ακόμα κι αν υπήρχαν, δεν είναι λόγος για να θυσιάσουμε τη Μάνη, η οποία δεν μας ανήκει για να την καταστρέψουμε.

Οι μόνοι ωφελημένοι από αυτό που πάει να γίνει θα είναι τα αρπακτικά της ψευδεπίγραφης «πράσινης ανάπτυξης», που βέβαια ούτε πράσινη είναι αλλά ούτε και ανάπτυξη και το μόνο που κάνει είναι να απομιζά πόρους επιβαρύνοντας του λογαρισμούς των καταναλωτών ηλεκτρικής ενέργειας.

Δεν θα τους αφήσουμε!
Τα βουνά της Μάνης, η κάθε πέτρα, το κάθε κοτρώνι, το κάθε λάγκουνο με το λιγοστό του χώμα, είναι ποτισμένα με το αίμα και τον ιδρώτα γενιών και γενιών Μανιατών και Μανιατισσών. Δεν τα παραδίνουμε!!!

Δεν θα πέσουμε στην παγίδα να πιστέψουμε τα ψέμματά τους περί «ανάπτυξης» της Μάνης. Αυτό δεν είναι ανάπτυξη, είναι καταστροφή. Δεν θ' αφήσουμε οι ανεμογεννήτριες να γίνουν ο «Δούρειος Ιππος» για την άλωση της Μάνης. Δεν θα την παραδώσουμε στους σύγχρονους κατακτητές.

Το ερώτημα που προκύπτει είναι, αν θα αφήσουμε να συντελεστεί αυτό το έγκλημα με την ανοχή μας ή την συνενοχή μας. Απαντάμε «ΟΧΙ» !!! Εχουμε όλοι ευθύνη !!! Η Μάνη ποτέ δεν υποδουλώθηκε !!! Εχουμε το χρέος να την παραδώσουμε ελεύθερη στις επόμενες γενιές !!! Δεν θα τους αφήσουμε να κάνουν αυτό το έγκλημα !!!

ΑΥΤΑ ΤΑ ΒΟΥΝΑ ΜΑΣ ΑΝΗΚΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΤΑ ΠΑΡΑΔΟΣΟΥΜΕ ΕΛΕΥΘΕΡΑ ΣΤΙΣ ΕΠΟΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ. ΕΙΝΑΙ ΧΡΕΟΣ ΤΙΜΗΣ ΣΤΟΥΣ ΜΑΝΙΑΤΕΣ ΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΤΟΥ 1821

“Τα θεμέλιά μου στα βουνά και τα βουνά σηκώνουν οι λαοί στον ώμο τους και πάνω τους η μνήμη καίει άκαυτη βάτος” (Οδυσσέας Ελύτης, Άξιον Εστι)

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ
ΤΗΣ ΟΙ.ΠΟ.ΚΙΝΗΣΗΣ ΜΕΣΑ ΜΑΝΗΣ

Πέμπτη 12 Μαρτίου 2015

Η εξαιρετική ομιλία της Μαρίας Κανελλοπούλου στη Βουλή για τις γερμανικές αποζημιώσεις

Η ομιλία της Βουλευτή Αχαϊας Μαρίας Κανελλοπούλου στη Βουλή, με καταγωγή από τα ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ, κατά τη συνεδρίαση της Ολομέλειας στις 13.3.2015 για τη συζήτηση και λήψη απόφασης, σύμφωνα με το άρθρο 44 του Κανονισμού της Βουλής, επί της προτάσεως της Προέδρου της Βουλής για την επανασύσταση, επανασυγκρότηση και αναβάθμιση της Διακομματικής Επιτροπής της Βουλής για τη διεκδίκηση των γερμανικών επανορθώσεων και αποζημιώσεων, την αποπληρωμή του κατοχικού δανείου και την επιστροφή των κλεμμένων αρχαιολογικών θησαυρών.

Τρίτη 10 Μαρτίου 2015

Επέζησε στη σφαγή της οικογένειάς της στη Μάνη από συνεργάτες των Γερμανών.
69 χρόνια μετά το μόνο που ψάχνει είναι μια φωτογραφία του πατέρα της, καπετάνιου του ΕΛΑΣ, που δεν γνώρισε...

Στον «Ριζοσπάστη» του περασμένου Σαββάτου, σε ένα μικρό μαύρο πλαίσιο της σελίδας 22 περνούσε στα ψιλά μια αγγελία τυπωμένη σε πέντε αράδες: «Η Δήμητρα Πέτρουλα αναζητά μέσω της εφημερίδας φωτογραφία του πατέρα της Σωτήρη, αντάρτη του ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ στη Λακωνία, από σύντροφο ή συναγωνιστή του, γιατί η ίδια δεν έχει καμία φωτογραφία του. Η τελευταία φορά που η κ. Πέτρουλα αντίκρισε τον πατέρα της Σωτήρη Πέτρουλα ήταν τον παγωμένο Γενάρη του 1946, όταν κοριτσάκι τριάμισι ετών, πέρασε δύο μέρες τριγυρίζοντας μόνη και νηστική ανάμεσα στα πτώματα της μάνας, των αδελφών της και άλλων τεσσάρων συγγενών που είχαν βασανιστεί και δολοφονηθεί μπροστά της, στην αυλή του σπιτιού τους στο Μοναστήρι Λακωνίας από ντόπιους Χίτες, πρώην συνεργάτες των ναζί και μετέπειτα διώκτες των κομμουνιστών που έλαβαν μέρος στην Αντίσταση....
«Τότε κατέβηκε από το βουνό ο πατέρας μου με τον αδελφό μου τον Βασίλη. Έβαλαν στην κουζίνα τη δωδεκάχρονη αδελφή μου που δεν είχε πεθάνει ακόμη για να μην τη φάνε ζωντανή τα κοράκια. Αυτό το ελάχιστο μπόρεσαν να κάνουν. Κανείς από το χωριό δεν τόλμησε να πλησιάσει. Λίγες μέρες αργότερα τον θυμάμαι στο μισοσκόταδο να μου φτιάχνει μια φέτα ψωμί με λίγο λάδι και να κυλούν δάκρυα στο μάγουλό του. Έκτοτε δεν τον ξαναείδα», διηγείται στο «Εθνος» η κ. Πέτρουλα....
Ο πατέρας μου μετά από αυτό που συνέβη άσπρισε μέσα σε μία μέρα. Όταν τον είδε ο αδελφός μου στις φυλακές της Τρίπολης, είπε: Αν αυτός με τη μακριά γενειάδα δεν ήταν τόσο γέρος και τυφλός θα έλεγα ότι είναι ο πατέρας μου, τόσο του μοιάζει. Και ήταν αυτός. Θέλω λοιπόν να δω την εικόνα του. Προ ετών έστειλα άνθρωπο και στην Ασφάλεια μήπως από τους φακέλους υπήρχε κάτι. Μου είπαν ότι δεν έχουν τίποτα. Απευθύνομαι, λοιπόν, σε όποιον μπορεί να βοηθήσει. Θα συμπληρωθεί μέσα μου ένα παζλ ζωής», λέει με φωνή ποτισμένη από τρυφερότητα – εντυπωσιακή αν αναλογιστεί κανείς τη φρίκη που χάραξε τη ζωή της. Μανιάτης αντάρτης Ο Σωτήρης Πέτρουλας, ένας άνθρωπος «πέτρινος και αέρινος, Μανιάτης αντάρτης και συνάμα τρυφερός» ήταν, σύμφωνα με την κόρη του, μισητός εχθρός για τους Χίτες της περιοχής....

«Πολύ πριν τον πόλεμο είχε κατεβάσει τους Μανιάτες από τη Μέσα Μάνη και μαζί με τον αδελφό του έκαψαν την Εφορία Αρεόπολης για να μην πληρώνουν οι αγρότες τη δεκάτη του λαδιού. Οι εργάτες των γύρω τσιφλικάδων έβρισκαν στο σπίτι του άσυλο και βοήθεια. Αυτό δεν του το συγχώρησαν οι φάρες, ο Πέτρουλας που καταγόταν κι εκείνος από οικογένεια με περιουσία, να πάει με την πλέμπα. Ε, μια φορά τους την έκανε τότε και έπειτα όταν πήγε και έγινε μέλος του ΚΚΕ. Αυτό πήγαινε πολύ…». Καπετάνιος του εφεδρικού ΕΛΑΣ και φρούραχος στο Γύθειο ο Σωτήρης Πέτρουλας φυλούσε στο νησί Κρανάη τους περίπου 800 Χίτες της Πελοποννήσου που είχαν συλληφθεί ως συνεργάτες των Γερμανών.

«Του έλεγαν κάποιοι: ρε Σωτήρη δεν κάνεις τα στραβά μάτια να μπούμε να τους μακελέψουμε; Το έλεγαν πολλοί γιατί δεν υπήρχε τότε ούτε ένα σπίτι στην περιοχή που να μην είχε νεκρό από χίτη στην περίοδο του πολέμου. Τα δύο αδέλφια μου που επέζησαν από φυλακές και εξορίες του κρατούσαν κακία που δεν το έκανε. Όμως εκείνος ήταν συνεπής κομμουνιστής, έλεγε θα τους στείλουμε στην Αθήνα και θα δικαστούν όπως πρέπει. Τελικά τους έστειλαν στην Αθήνα, τους έδωσαν όπλα, έκαναν τα Δεκεμβριανά και μετά κατέβηκαν στη Μάνη και μας σκότωσαν όλους. Ούτε σκυλί αριστερού δεν άφηναν ζωντανό». Η αγωνία του Στο τελευταίο γράμμα του από τις φυλακές της Σπάρτης στις 31 Μαρτίου 1948, 13 ημέρες πριν δολοφονηθεί, ο Σωτήρης Πέτρουλας έγραφε στον γιο του Αντώνη, κρατούμενο στην Τρίπολη- που τελικά θα περνούσε από Ακροναυπλία, Γιούρα, φυλακές Κέρκυρας μέχρι το 1961: «Για την Μπεμπέκα δεν έχω καμία πληροφορία». Αναρωτιόταν αν ζούσε ή αν πέθανε. Το γράμμα αυτό σήμερα, 67 χρόνια μετά, έχει κορνιζάρει στο σαλόνι της η κ. Δήμητρα. Είναι ένας δεσμός με τον χαμένο πατέρα της. Και μια υπόσχεση που έδωσε στη μάνα της την ώρα που εκείνη ξεψυχούσε στα χέρια των δολοφόνων: «Τη σέρνανε, τη χτυπάγανε… ένιωσα το χέρι της να σφίγγει το δικό μου», διηγείται. «Άκουσα τη φωνή της: «Μπεμπέκα μου, Μπεμπέκα μου, αν ζήσεις, τ” όνομά μας να κρατάς πάντα ψηλά. Ορκίσου μου… Ορκίσου μου…». «Μα τι λέει, σκέφτηκα εγώ, τι μου λέει, νόμιζα πως εννοούσε να κρατώ ψηλά για μια ζωή μια σανίδα γραμμένη με το όνομα Πέτρουλα. Θα κουραστώ σκεφτόμουν… όμως όπως είχα γίνει ένα με τη φουστάνα της ξεφώνιζα» στ” ορκίζομαι! στο ορκίζομαι!»...
Η δολοφονία Στις 14 Απριλίου 1948 ο Σωτήρης Πέτρουλας δολοφονείται στις φυλακές της Σπάρτης μαζί με άλλους 25 συγκρατούμενούς του. Έξαλλοι χωροφύλακες είχαν εισβάλει στα κελιά πυροβολώντας τους δεμένους κρατούμενους, επειδή τζιπ τους είχε ανατιναχτεί από νάρκη. Νεκρός έπεσε και ο διοικητής των φυλακών, αντισυνταγματάρχης Δημήτρης Φίτσιος, ο οποίος στην προσπάθειά του να τους αποτρέψει δολοφονήθηκε επί τόπου. «Ο πατέρας μου είχε παραδοθεί τον Μάρτιο του ’47 πιστεύοντας ότι θα δοθεί αμνηστία. Εμπιστεύτηκε. Εκείνος που δεν τον έπιασαν ποτέ πήγε και παραδόθηκε. Εξεπλάγησαν και οι Χίτες. Όμως ήταν άνθρωπος που πίστευε στην ειλικρίνεια. Πάντα έλεγε: »Ψέματα μόνο οι σκλάβοι λένε…»....
Ο άλλος Σωτήρης Πέτρουλας. Ο ηρωικός φοιτητής που δολοφονήθηκε στα Ιουλιανά του 1965 «Ο ανιψιός μου Σωτήρης μάς εξιλέωσε όλους» Την επταετία 1943-1950 συνολικά 31 μέλη της οικογένειας Πέτρουλα δολοφονήθηκαν. Τελευταίος νεκρός, ο φοιτητής και μέλος της ΕΔΑ Σωτήρης Πέτρουλας, δολοφονήθηκε από την αστυνομία τον Ιούλιο του 1965 κατά τη διάρκεια διαδήλωσης. Ο θάνατός του συγκλόνισε το πανελλήνιο, προκάλεσε διεθνείς αντιδράσεις και μετέτρεψε την κηδεία του σε συλλαλητήριο. «Ο ανιψιός μου Σωτήρης πήρε εξιλέωση για όλους τους νεκρούς μας. Γιατί ήταν ο μοναδικός Πέτρουλας που θάψαμε, οι άλλοι χώθηκαν σε λάκκους», λέει η κ. Δήμητρα. «Γι” αυτό και ο αδελφός μου, ελεύθερος πια από φυλακές και εξορίες, έδωσε μάχη για να πάρουμε τη σορό του, κάτι που αρνιόταν η αστυνομία», λέει. Τι νιώθει, όμως, η ίδια για τον θάνατο; «Κοιτάξτε, εγώ σώθηκα από δύο δολοφονίες», εξηγεί. Η μία τον Γενάρη του ’46 όταν έσφαξαν τη μάνα, το θείο, τις αδελφές της και η δεύτερη τον Ιούνη του ’47 όταν οι Χίτες σκότωσαν στο σπίτι τους τη θεία και τα ξαδέλφια της. Ακολούθησε μια κυνηγημένη ζωή, την οποία συνέγραψε σε βιβλίο με τον τίτλο «Που είν΄ η μάνα σου μωρή;». «Τον πατέρα μου τον σκότωσαν το ’48 και τον αδελφό μου Βασίλη το ίδιο έτος σε ηλικία 18 ετών. Θυμάμαι που βύζαινα τη μάνα μου αυτές τις δύο μέρες ανάμεσα στα πτώματα και έλεγα «έχει αλλιώτικη γεύση αυτό το γάλα», δεν μπορούσα να καταλάβω. Ο θάνατος δεν μου λέει τίποτα πια. Το μόνο που έχω πει στην κόρη μου είναι όταν πεθάνω να γράψει στο μνήμα μου: »Προσπαθούσε να γίνει άνθρωπος, μήπως τα καταφέρει και γίνει κομμουνίστρια»»…...


Κατερίνα Ροββά
Φωτό: Γρηγόρης Χρυσοχοΐδης
πηγή Έθνος

Παρέλαση Αρεόπολη, εορτασμοί 17η Μαρτίου 1821

Παρέλαση Αρεόπολη, εορτασμοί για την 17η Μαρτίου 1821, πέρσι 2014. .

Παρασκευή 6 Μαρτίου 2015

πόση αλήθεια μπορεί να πει ένα hiphop Ολλανδικό τραγούδι;

Όσο απίστευτο κι αν μοιάζει η αλήθεια που χωρά αυτό το hiphop Ολλανδικό τραγούδι εία τεράστια.... 

Υ.Γ.Κανε κλικ στο εικονίδιο του βίντεο (κάτω δεξιά [cc] & [γρανάζι]) για ελληνικούς υπότιτλους

Μια βόλτα στην ΑΡΕΟΠΟΛΗ

Πέμπτη 5 Μαρτίου 2015

2ο Τρόπαιο Εθνικής Επετείου 25ης Μαρτίου 1821

Ανακοινώνεται ότι, στο πλαίσιο εορτασμού της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, το Γενικό Επιτελείο Αεροπορίας ανέθεσε στην 124 Πτέρυγα Βασικής Εκπαίδευσης, τη διοργάνωση της επετειακής πορείας Στελεχών των Ενόπλων Δυνάμεων, με την επωνυμία «2ο Τρόπαιο Εθνικής Επετείου 25ης Μαρτίου 1821», η οποία θα πραγματοποιηθεί από 17 μέχρι 19 Μαρτίου 2015, σύμφωνα με το παρακάτω πρόγραμμα:
Τρίτη 17 Μαρτίου 2015
 09.30 Τελετή έναρξης, στην Πλατεία Αρεόπολης Λακωνίας
10.30 Εκκίνηση 1ης ημέρας πορείας 10.30 – 15.00 Κίνηση στο δρομολόγιο Αρεόπολη – Γύθειο (Δημαρχείο Ανατολικής Μάνης)

Τετάρτη 18 Μαρτίου 2015
08.00 Εκκίνηση 2ης ημέρας πορείας, από το Δημαρχείο Ανατολικής Μάνης (Γύθειο)
08.00 – 17.30 Κίνηση στο δρομολόγιο Γύθειο – Σπάρτη (Εθνικό Στάδιο Σπάρτης – Άγαλμα Λεωνίδα)

Πέμπτη 19 Μαρτίου 2015
08.00 Εκκίνηση 3ης ημέρας πορείας, από τα Άνω Δολιανά (Αγ. Ιωάννης)
08.00 – 14.00 Κίνηση στο δρομολόγιο Άνω Δολιανά – Ρίζες – Λιθοβούνια – Στενό – Νεοχώρι – Αγ. Βασίλειος – Πέλαγος – Α/Δ Τρίπολης – Τρίπολη (Πλατεία Άρεως)
14.30 Τελετή λήξης – Απονομή μεταλλίων (Πλατεία Άρεως – Ανδριάντας Θεόδωρου Κολοκοτρώνη)

ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΝΗ

Ο "ΥΜΝΟΣ ΣΤΗ ΜΑΝΗ" ΑΠΟ ΤΟΝ ΜΑΝΩΛΗ ΑΓΓΕΛΑΚΗ [ΣΤΙΧΟΙ ΜΟΥΣΙΚΗ] ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΜΙΧΑΛΗ ΠΑΝΤΕΛΑΚΗ ΚΑΙ ΤΑΣΟ ΦΑΛΕΛΑΚΗ ΣΤΗΝ ΑΡΕΟΠΟΛΗ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΑΣΤΙΚΕΣ ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΕΤΕΙΟ ΤΗΣ 17ης ΜΑΡΤΙΟΥ 1821.